Dynamo Metalfest – Dag 1 – Eindhoven 19.08.2023
Alex Thrasher | Photography © Eus Straver
Bij de vorige editie van Dynamo Metalfest was er nog sprake van een geweldige pre-party van het aangekondigde ‘Dutch Angel’ (uiteraard Death Angel) op de vrijdagavond in de Dynamo Club; dit jaar moeten we het helaas zonder pre-party doen (oké, er was een dj in The Jack maar dat is toch anders). Goedgemutst gaan we dit jaar weer op pad naar het Dynamo Metalfest.
Waar verleden jaar vette rijen buiten stonden vanwege de vertraging in het opengaan van de deuren (45 minuten later dan gepland), gaan nu keurig om 10.00 de deuren open. Wat gelijk opvalt bij het betreden van de Kunstijsbaan is de veranderde inrichting van het festivalterrein. Er is een tweede stage toegevoegd waardoor een aantal zaken op een andere plaats staan, zoals de metalmarket of ontbreken de Beer Garden. Op voorhand zijn de meningen over het tweede podium wat verdeeld: wordt hiermee niet de gezelligheid van het festival ontkracht? Kun je nog wel relaxed praten met elkaar tussen de bands?
Ik stap er onbevangen in (meeste festivals hebben immers tegenwoordig meerdere podia) en loop naar de bar voor een biertje en ga kijken naar de openingsband van DMF op de mainstage. Dat is het Amerikaanse Fuming Mouth. Deze nog onbekende band speelt een mix van death metal en metalcore. De band heeft slechts één album en twee EP’s opgenomen in haar tienjarig bestaan, maar de band is getekend door Nuclear Blast dus binnenkort zal er wel een nieuw volledig album uitkomen. Zelf zou ik de band omschrijven als een kruising tussen Hatebreed en Entombed. Publiek reageerde goed en bij het tweede nummer is de eerst pit een feit op DMF.
Na Fuming Mouth is het meteen oversteken naar de Kink Distortion Stage waar het Nederlandse Changing Tides het spits mag afbijten. Deze Tilburgse band heeft een album in eigen beheer uitgebracht, dus zal bij het grote publiek niet echt bekend zijn. De lompe deathcore wordt met verve gebracht en de band blijft live dan ook goed overeind.
Op de MainStage start de aanstekelijke hardcore van de Vlaamse band Fleddy Melculy. Ik was even in verwarring omdat de gitarist en drummer met een masker speelden en ik dacht dan ook dat de organisatie Slipknot als invaller had geregeld. Dat was niet het geval, het waren toch gewoon onze zuiderburen en met teksten in hun moerstaal zorgt de band voor een waar feestje met nummers als ‘Nee’, ‘Fuck uw vrienden’ en ‘T-shirt van Metallica’.
Op de Distortion Stage is de Duitse black metal band Groza aan de beurt. De mannen dragen kappen (hebben we dat niet al eerder gezien?) en maken de soort muziek waarbij ik naar de bar vlucht voor een vers getapt biertje. Of ik tap ‘m zelf in dit geval, want dat kan ook sinds dit jaar bij de verschillende bierpunten, handig! Naar mijn mening zijn die bands met kappen geen gezicht (hij maakt ‘m). Er is dan ook geen enkele interactie met het publiek. Ik zeg dan ook: Kappen nou! Maar goed, wie ben ik om hierover te oordelen over want er zijn genoeg liefhebbers van dit genre zo te zien. In ieder geval is er zo voor ieder wat wils op de verschillende podia.
Over infantiel gesproken, op de Distortion Stage is de Japanse damesband Hanabie de volgende. In de typische kledij (vergelijk Babymetal) strooien de lieftallig ogende dames een vette dosis metalcore over ons heen. Leuk om te zien, wellicht trendy na het succes van Babymetal, maar ik zet toch liever gewoon Loudness op als ik Japanse metal wil horen.
Gelukkig is er op de MainStage de Amerikaanse band Prong die op Alcatraz al heeft laten zien een geweldige show neer te kunnen zetten. Lekkere droge riffs en heerlijke krakers als ‘Beg to differ’ en ‘Slap your finger slap your neck’. Er werd ook luidkeels meegezongen en gesprongen, waarbij zo waar ook nog een verfrissend buitje was op deze bewolkte maar warme dag. Naar mijn mening de eerste band die er echt toe doet vandaag.
Frozen Soul afkomstig uit Amerika speelt lompe death metal en deze jonge band is nog maar 5 jaar actief. De band is hoorbaar beïnvloed door Bolt Thrower. Allemachig wat is dit hard! Met de vele deathcore en death metal bands op het programma heb ik alleen wel het gevoel dat ik op een ander festival sta in plaats van op DMF.
Anyway, op de MainStage staat Gloryhammer en die brengt de voetjes van de vloer met hun toegankelijke symfonische power metal. De band opgericht door Christopher Bowes (Alestorm) is populair bij het wat jongere publiek als ik zo om mijn heen kijk. Als oudere headbanger mooi moment om mijn glas bij te vullen. Alweer, zullen sommigen van jullie wellicht denken. De rijen zijn nog steeds wel wat lang, maar niet meer zo ondraaglijk als verleden jaar. Nu is vooral het eten het probleem, er is maar weinig aanbod en dat leidt tot lange wachtrijen (oplopend tot meer dan 60 minuten) voor een patatje mayo van 6.20 euro of broodje hamburger van 13.50 euro (!). Over de prijzen wordt terecht dan ook door menigeen schande gesproken.
Vanwege het tweede podium, ontbreekt nu ook zoals gezegd de Beer Garden. De verzamelplek om even bij te kletsen of om te zitten met je eten. Noodgedwongen wordt de Metal Market hiervoor gebruikt, het is daar dan ook gezellig druk wat er ook mede toe leidt dat de stands goed worden bezocht.
Terug naar de muziek dan: Biohazard zorgt voor een springend veld maar het is dan ook een feest der herkenning met alle hits die voorbij komen als ‘Down for life’, ‘Urban discipline’ en ‘Punishment’. Biohazard speelt voor het eerst sinds 2011 weer in de originele line up waar voorheen Billy Graziadei de honneurs waarnam. Met Evan Seinfeld, Bobby Hambel en Danny Schuler brengt Biohazard weer een unieke show Dynamo Metalfest en met krakers als ‘Wrong Side of the Tracks’ en ‘Hold My Own’ zien we een optreden waar nog lang over gepraat zal worden.
Drain zorgt met de aanstekelijke hardcore / thrash voor een lekker feestje waarbij het zwoegen is in de pit. De band uit Santa Cruz, California is ontstaan in 2015 en bracht dit jaar het tweede volledige album ‘Living Proof’. Met beukende nummers als ‘California Cursed’ van het gelijknamige debuut album en nummers van het nieuwe album als ‘Watch You Burn’ en ‘Devil’s Itch’ is de pit continu in beweging en gaat het er stevig aan toe! Drain is zeker een band om in de gaten te houden.
Trivium speelt een gedegen set waarbij zo’n beetje alle albums aan bod komen, maar het wachten op de headliner Megadeth is reeds begonnen. En wachten is het inderdaad want de band begint een kwartier te laat en moet later zoals blijkt de set aanpassen. De band speelt solide en het geluid is loepzuiver. Dave Mustaine is goed bij stem en lijkt er zowaar zin in te hebben. Gitarist Kiko Loureiro soleert als een malle en toont aan de perfecte gitarist voor de band te zijn. Alle hits komen voorbij: ‘Symphony of Destruction’, ‘Peace sells’ en ‘Holy wars’. Door de te late start wordt ‘the Mechanix’ helaas niet gespeeld en dat is jammer want dat had nou net iets extra aan de standaard setlist kunnen toevoegen. Maar samenvattend een prima optreden, mooie show en backdrop, maar een voorspelbare setlist. Het veld staat wel helemaal vol, dus dat doet vermoeden dat er voor deze dag veel kaarten zijn verkocht.
Rond middernacht zoek ik dan ook mijn hotel weer op, want morgen weer een nieuwe dag waarbij hoge temperaturen zijn voorspeld, dus dat wordt weer veel pitchers bestellen voor de dorstige metalheads.