Watain + Abbath + Tribulation + Bølzer | Poppodium 013 Tilburg | 29/09/2022
Erik van Dijk | Photography © Eus Straver
Donderdag 29 september brengt een zwarte sluier over Poppodium 013 in Tilburg. Op het programma staan vier bands in het gitzwarte, danwel donkere metal genre. Een sterke package met Watain, Abbath, Tribulation en Bølzer zorgt voor de nodige duisternis. Bij aankomst blijkt dat de zaal in Poppodium 013 flink verkleint is, maar erger nog, Bølzer staat op punt van aanvangen en de zaal is nog schrikbarend leeg. Wellicht komt dit doordat het aanvangstijdstip met een uur vervroegd is en dat dit niet door een ieder is opgemerkt.
Het Zwitserse Bølzer is ontstaan in 2008 en bracht na een demo in 2012 drie EP’s uit en langspeler ‘Hero’ (2016). Erg productief is het tweetal uit Zurich niet, het laatste wapenfeit stamt, met de EP ‘Lese Majesty’, uit 2019. Na het intro opent de band bijna traditioneel met het demo nummer ‘Roman Acupuncture’ en gelukkig wordt het geleidelijk aan drukker in de zaal. Bølzer dendert als een bulldozer door met het sterke ‘The Archer’ van het debuutalbum ‘Hero’ met de sterke (clean) vocals van zanger / gitarist Okoi Thierry Jones. De man beweegt zich eenzaam over het grote podium, gaat volledig op in de muziek en straalt passie uit. Achter de drums vinden we Fabian Wyrsch die de boel vakkundig en strak dicht timmert. Met ‘Entranced by the Wolfshook’ en ‘Æstivation’ van de laatste EP weet de band ook te overtuigen, getuige het gejuich dat uit de inmiddels redelijk gevulde zaal op gaat. Het rook kanon draait overuren zodat de heren in een voortdurende mist op gaan, maar het draait om de muziek en met afsluiter ‘C.M.E.’ komt daar na een slordige 40 minuten een einde aan.
Het Zweedse Tribulation startte in 2004 als death metal band, maar de stijl wijzigde voorzichtig in een meer gothic metal variant. De band bracht inmiddels vijf langspelers uit en even zoveel EP’s, waar het meest indrukwekkende werk voor velen het album ‘The Children of the Night’ uit 2015 is. Vorig jaar verscheen ‘Where the Gloom Becomes Sound’ en ook dat album kon rekenen op flink wat bijval van de fans. Jammerlijk is dat gitarist Jonathan Hultén de band heeft verlaten en solo is verder gegaan, Joseph Tholl is zijn vervanger en heeft flinke (ballet) schoenen te vullen. Met ‘In Remembrance’ en ‘Leviathans’ worden we meteen getrakteerd op nummers van het laatste album. De donkere brommende vocalen van bassist Johannes Andersson worden begeleid door heerlijk melodisch gitaarwerk van ander oer lid Adam Zaars en nieuwkomer Joseph Tholl. Joseph neemt duidelijk de rol van Jonathan Hultén waar en is de meest bewegelijke muzikant op het podium. Met de kraker ‘Melancholia’ komt het publiek echt los en kan de band rekenen op luide toejuichingen. Ook ‘Funeral Pyre’ en ‘Strange Gateways Beckon’ doen het goed in Tilburg en zorgen voor een vermakelijk optreden van Tribulation.
In 2015 verscheen het debuut album van Olve Eikemo a.k.a. Abbath. De black metal icoon had net cultband Immortal verlaten en startte zijn solo project. Het navolgende ‘Outstrider’ werd aanzienlijk beter ontvangen en dit zelfde geldt voor de derde langspeler ‘Dread Reaver’ die eerder dit jaar verscheen. Ondanks de vele line up wisselingen weet Abbath zich altijd wel te omringen met goede muzikanten en ook vanavond in Tilburg is dit het geval. Daarnaast steekt Abbath zelf in goeden doen vanavond en dat liet in het verleden wel eens te wensen over. De zaal is inmiddels goed gevuld en niets staat deze black metal show nog in de weg.
Abbath opent met het nummer ‘Winterbane’ van de debuut plaat en plaveit voorzichtig de weg naar een black metal feestje. ‘The Artifex’ en ‘Hecate’ komen van de ‘Outstrider’ plaat en tussendoor worden we getrakteerd op titelnummer ‘Dread Reaver’ van het laatste album. De nummers worden goed ontvangen door het publiek en ook Abbath lijkt het naar zijn zin te hebben. Met ‘Beyond the North Waves’ luidt de band het Immortal tijdperk in en na luid geroep om het nummer ‘One by One’ wordt hier, al dan niet gepland, gehoor aan gegeven. Het publiek gaat los op de oude krakers en de band geniet zichtbaar. Met ‘Bridge of Spasms’ krijgen we nog een Abbath nummer waarna traditioneel de I cover ‘Warriors’ door de speakers knalt. Het geweldige ‘Tyrants’ en ‘Withstand the Fall of Time’ sluiten één van de betere Abbath shows van de laatste jaren af.
Nadat Abbath het black metal vuurtje heeft opgestookt is het de beurt aan Watain om daadwerkelijk te vlammen. De Zweedse black metal band is al sinds 1998 een begrip in de scene en bracht inmiddels zeven albums uit. De laatste langspeler is ‘The Agony & Ecstasy of Watain’ en verscheen eind april dit jaar. Watain trapt direct af met het hardste nummer van het nieuwe album; ‘Ecstasies in Night Infinite’ en zet daarmee meteen de toon. Het podium is geweldig aangekleed en het is alsof Erik Danielsson c.s. een optreden brengt vanuit het vagevuur. De show in 013 is zonder restricties en dat betekend een constante vlammenzee. Opvallend is het bezoekers aantal, was de show in 2018 nog uitverkocht, vandaag is de zaal verkleind tot minimale capaciteit en is er nog ruimte voor meer bezoekers. De oorzaak laat zich raden, de shows die moeten worden ingehaald van uit de troosteloze jaren, de nieuwe programmeringen zorgen ervoor dat de liefhebber veel te kiezen heeft en zelfs omwille van de portemonnee keuzes moet maken.
De goed geoliede machine van Watain draait door met ‘Black Salvation’, ‘The Howling’ en ‘Black Flames March’ en de brandende fakkel belandt in het publiek, de heren van de beveiliging waren er als de kippen bij om het object te onderscheppen. Het snelle en brute ‘Reaping Death’ volgt, waarna de rust via ‘Devil’s Blood’ en ‘Serimosa’ in het bijzonder terugkeert. Tussendoor is het Erik Danielsson die predikt en het stukje theater compleet maakt. ‘Before the Cataclysm’ van het nieuwe album volgt terwijl de vuurtjes op het podium worden uitgebreid. Met ‘Nuclear Alchemy’ krijgen we een lekker stevig nummer van het voorlaatste album ‘Trident Wolf Eclipse’ en zo komen er veel favorieten voorbij. Watain levert weer een unieke show af en overtuigt zowel muzikaal als qua podium presentatie. Een stukje top theater van de hoge school.
