Arch Enemy + Behemoth | Mainstage, ’s-Hertogenbosch – 22/10/2022
Erik van Dijk | Photography © Eus Straver
Zaterdag 22 oktober was weer een drukke metal dag met o.a. festivals als Heavy Metal Maniacs en Harnbarg Metalfest. Een team van Metal Experience daalde echter af naar de voormalige Brabanthallen, tegenwoordig Mainstage, in ’s-Hertogenbosch voor een stevige package in het extreme metal geweld. Met Arch Enemy en het Poolse Behemoth en speciale gasten in Carcass en Unto Others staat hier een gevarieerd programma.
Even na zessen is het de beurt aan de Amerikaanse band Unto Others. De band is oorspronkelijk ontstaan in 2017 als Idle Hands en doopte naam om in de huidige vanaf 2020. De band uit Portland, Oregon bracht in 2021 de debuutplaat ‘Mana’ opnieuw uit waarna hetzelfde jaar opvolger ‘Strength’ werd uitgebracht. Muzikaal zit de band in het heavy / gothic genre waarbij zanger / gitarist Gabriel Franco harsh vocals met clean vocals afwisselt. Een mooi voorbeeld is opener ‘Heroin’, een lekker heavy nummer met melodisch gitaarwerk dat doet denken aan new wave periode eind jaren 70 en begin jaren 80. Met name de oudere nummers van de eerste plaat die voorbij komen zoals ‘Give Me to the Night’, ‘Can You Hear the Rain’ of het geweldige ‘Nightfall’ hebben een lekkere punk / new wave vibe en laten zich het best omschrijven als “The Cure on steroids”. Unto Others brengt een verrassend ander geluid dat wel kan bekoren.
Carcass treedt vanavond aan als speciale gast en is een welkome gast. Acht jaar na ‘Surgical Steel’ bracht de band uit Liverpool eindelijk in 2021 weer een album uit en ‘Torn Arteries’ werd wereldwijd goed ontvangen. De zaal ’s-Hertogenbosch wordt langzaam aan wat voller, de maagjes zijn weer gevuld met burgers en friet bij de horeca sectie van Mainstage. Carcass doet al sinds 1986 zijn ding en verzaakt eigenlijk nooit echt. Frontman en bassist Jeff Walker is de grote animator, waar gitarist Bill Steer slechts sporadisch uit zijn schaduw komt. Carcass opent met ‘Buried Dreams’ en ‘Kelly’s Meat Emporium’ met recent werk en de sfeer zit er meteen lekker in. Het publiek reageert enthousiast en volgt de aanwijzingen van Jeff Walker continu op, getuige de handen die op commando de lucht in gaan.
Tussen door geeft de computer die de visualisaties op de schermen weergeeft problemen, Jeff Walker reageert laconiek met “Hey, this is a real live show” en Carcass gaat door alsof er niets aan de hand is. Met ‘Incarnated Solvent Abuse’ en ‘This Mortal Coil’ worden we getrakteerd op wat oudere nummers waar verder ‘Torn Arteries’ een grote rol speelt met o.a. ‘Under the Scalpel Blade’, ‘Dance of Ixtab’ en ‘The Scythe’s Remorseless Swing’. Carcass dendert lekker door en het publiek vermaakt zich goed. Het geluid is wonderbaarlijk goed en het lijkt alsof de zaal hierin geïnvesteerd heeft, van een locatie waar wekelijks vee- en paardenmarkten gehouden werden tot poppodium met een capaciteit van 6000 bezoekers. Carcass laat zich nog één keer gelden met het geweldige ‘Heartwork’ voordat ‘Carneous Cacoffiny’ klinkt en de vermakelijke show afsluit.
Het Poolse Behemoth is de underground status inmiddels ontgroeit. Na het herstel van frontman Nergal (In augustus 2010 werd bij hem leukemie gediagnostiseerd) sloeg de band ijzersterk terug met ‘The Satanist’ en groeide de fanschare van Behemoth aanzienlijk. ‘I Loved You AT Your Darkest’ was bijkans nog meer mainstream, voor zover je daar bij een extreme metal band over kunt praten. In september dit jaar verscheen ‘Opvs Contra Natvram’ en daarmee laat Behemoth zich weer van zijn beste kant zien. Het podium is afgedekt met een wit doek waar het intro (Post‐God Nirvana) visueel wordt afgespeeld en de spanning alvast flink wordt opgebouwd, wanneer ‘Ora Pro Nobis Lucifer’ klinkt en de vlammenwerpers losgaan stijgt de temperatuur in de inmiddels goed gevulde zaal letterlijk en figuurlijk. Met ‘Ov Fire and the Void’ en ‘Daimonos’ komen nummers van het geweldige ‘Evangelion’ voorbij en is het puur genieten.
Opmerkelijk is dat van het voorlaatste album alleen het vermakelijke ‘Bartzabel’ gespeeld wordt in een setlist die verder rijkelijk gevuld is met nummers van ‘The satanist’ en het laatste album ‘Opvs Contra Natvram’. Met ‘Off to War!’ staat Nergal nog even stil bij de oorlog in de Oekraïne met een geel en blauw rookkanon, maar daarna gaat de band weer over tot de orde van de dag. Eerst worden we nog getrakteerd op ‘No Sympathy for Fools’ een oudje uit 2002, waarna we met de kraker ‘Blow Your Trumpets Gabriel’ langzaam het hoogtepunt bereiken. Het opbouwende ‘Versvs Christvs’ volgt waarna ‘Chant For Ezkaton 2000’ de show afsluit. Behemoth levert weer een top show af in Brabant, geweldig en vermakelijk qua show en muzikale omlijsting.
Dan is het tijd voor Arch Enemy. De melodische death metal band uit het Zweedse Halmstad is ontstaan in 1995 en brak door toen Angela Gossow werd aangetrokken als zangeres. Gossow is al weer een paar jaar gestopt en met Alissa White-Gluz werden nieuwe mijlpalen behaald. In augustus dit jaar verscheen het derde volledige album, ‘Deceivers’, met Alissa en dat bracht de band een mooi festival seizoen. Arch enemy trapt af met ‘Deceiver, Deceiver’, titelnummer van de laatste plaat en laat meteen duidelijk de intenties weten, het doel lijkt om het voorgaande snel te vergeten en met de herinnering aan Arch Enemy naar huis te gaan. Toch gaan er al mensen al eerder naar huis, het publiek was opgedeeld in twee kampen; of Carcass en Behemoth of Arch Enemy worden als favoriet genoemd.
Met alweer een titelnummer ‘War Eternal’ belanden we bij het melodische ‘Ravenous’ waar de gitaristen Michael Amott en klasbak Jeff Loomis weten te excelleren, want muzikaal heeft Arch Enemy heel wat in huis. Dit met een frontvrouw die als een zwarte band karateka haar benen hoog de lucht in slingert om de brute vocalen nog meer kracht bij te zetten, maakt het beeld compleet en af. Arch Enemy dendert door met nummers van de laatste plaat als ‘In the Eye of the Storm’ en de beuker ‘House of Mirrors’ en de sfeer zit er lekker in. Met ‘My Apocalypse’ en ‘Dead Bury Their Dead’ krijgen we een paar oudjes uit het Gossow tijdperk, zoals eigenlijk de gehele set mooi is uitgebalanceerd. Arch Enemy functioneert als een geoliede machine en er staat werkelijk geen maat op dat wat het vijftal weet te brengen. Eén en ander wordt nog eens benadrukt met de toegiften, het instrumentale ‘Snow Bound’ en de ultieme beuker ‘Nemesis’. Arch Enemy is hiermee een waardige afsluiter van een mooie avond in Brabant.
Een mooie avond in een uitermate geschikte locatie. Organisator LoudNoise zendt een enquête formulier uit om de sfeer van de bezoekers te proeven. Neem deel aan deze enquête en laat je horen want avondjes als deze mogen wat ons betreft vaker voorkomen. Deze neemt niemand ons meer af.
