Cosmic Debris + Black Tarantula | 25.03.22 Gebr. de Nobel, Leiden
Erik van Dijk | Photography © Kick Verhaegen
Vrijdag 25 maart stond de album presentatie van de Leidse band Cosmic Debris gepland in de thuisbasis Gebr. de Nobel. De band had aanvankelijk Phoenix Rivers gevraagd te openen, maar door ziekte moesten zij verstek laten gaan. Het eveneens Leidse Black Tarantula werd de vervanger.
De Leidse krautrock band Black Tarantula loopt al een tijdje mee en heeft inmiddels een drietal albums uitgebracht. Voor veel bezoekers is het een eerste kennismaking met de band wanneer om half 8 de kleine zaal open gaat en een half uur later Black Tarantula het bal mag openen. De band brengt een mix van instrumentale psychedelische garagerock en krautrock geïnspireerd op de jaren 60. Wanneer het drietal het podium op komt is de zaal slechts matig gevuld, veel bezoekers blijven nog even hangen in de mooie foyer in Gebr. de Nobel. Gaandeweg is de zaal gelukkig beter gevuld en laat het publiek zich mee voeren met opzwepende ritmes. Enige vorm van interactie met het publiek is er niet, gitarist Ernesto doet zijn ding al swingend op het podium en brengt zijn gitaarspel met verve. Rob (orgel) en Gijs achter de drums laten vooral de muziek voor zich spreken.
Cosmic Debris is een nieuwe Leidse stoner band ontstaan tijdens de pandemie. Het drietal heeft in de afgelopen twee jaar gewerkt aan het debuut album en viert vandaag de release van de eerste plaat in Gebr. de Nobel. De zaal is goed gevuld wanneer de band aftrapt met het nummer ‘Sleepless’. Wat meteen opvalt is dat dit een uitstekend live nummer is, dit met het veelvuldig beluisteren van de plaat in het achterhoofd. Frontman Loek Deen brengt het nummer met enthousiasme en het gitaarspel en de rauwe vocalen vullen de zaal. De band dendert door met uitstekende nummers als ‘Concrete Butterfly’ en ‘Cosmic Debris’ en stilstaan is niet langer een optie. Cosmic Debris heeft een nadrukkelijke jaren 70 vibe en de band weet je mee te zuigen in die vibe.
Frontman Loek Deen is duidelijk de man in de band, waar bassist Maarten Pool en drummer Matthieu Montagne zich meer op de achtergrond houden. Lekkere meeslepende nummers als ‘The Universe Is Mine’ volgen elkaar op en het publiek geniet van wat er geboden wordt. Hoogtepunt in de set is de eerste single ‘Interstellar Solar Race’, behalve dat dit nummer meer herkenning oproept is het ook gewoon een heerlijke track. Met het vermakelijke ‘Space Jesus’ krijgen we nog een “oudje” voorgeschoteld voordat het na bijna anderhalf uur klaar is. Cosmic Debris brengt een uitskende show en doet de jaren 70 herleven in Gebr. de Nobel. Het publiek heeft er van genoten, getuige de afname van het vinyl dat als zoete broodjes over de toonbank gaat.
