Ik leerde deze band kennen op een split met de Amerikaanse black metal Panopticon en ook Waldgeflüster zit muzikaal in die hoek. De folk invloeden liggen er hier wat minder dik bovenop, en zitten eerder in de thematiek dan in de muziek. Geen banjo’s en andere instrumenten te horen hier, maar gewoon drums, bas, gitaar en zang. Het titelnummer is een slepende black metal track, die een goede opbouw heeft en met tremolo riffs duidelijk een melancholische en herfstige sfeer neer weet te zetten. Dat sluit precies aan bij de titel van het nummer. Daarna volgt met ‘The Pit’ een cover van eerdergenoemde band, namelijk Panopticon. Waar het origineel een americana / country nummer is zoals we die wel kennen van Austin L. Lunn. Waldgeflüster weet de sfeer uit het origineel goed te behouden en maakt er een slepende metal track van. Op de B kant van de LP versie vinden we nog twee tracks, één heropname van een oud nummer, ‘Herbst befiel das Land’. Dit past prima in het straatje van het eerste eigen nummer. We sluiten af met ‘Black Flies’, wederom een cover, ditmaal van Ben Howard. Dit ligt wat minder voor de hand, maar qua stijl past het wel weer bij de eerdere cover. Ook hier maken ze er hun eigen nummer van, een slepende metal track. Best een aardige bewerking, maar dit was voor mij niet echt nodig geweest. Kortom: een grappig tussendoortje, maar als volledig album brengt dit te weinig.