De kant van deze split van Vorgfang is een mooi stukje aanbidding van de welbekende “2nd wave”. Het is tremolo picking wat de klok slaat, waarbij er qua drums wordt gevarieerd tussen polka’s en blastbeats. Is het origineel? Nee. Is het effectief? Ja. Voor de liefhebbers van oudere Darkthone of Gorgoroth is dit wel een aanrader. De zang van Ggatzschrieegk is redelijk standaard voor het genre, maar werkt prima in deze context.

De zijde van Unholy Craft is wel andere koek, alhoewel we ook dit weer in het stilistisch geïnspireerde 2nd wave hoekje kunnen zetten. De productie is een stuk rauwer, en het algehele geluid daarmee ook. De zang wordt aardig overstuurd en daarmee is voor mij ook het grootste nadeel van deze kant benoemd. Peregrinus` zang is gewoon te extreem en te aanwezig om goed weg te luisteren. Het klinkt wat overdreven allemaal, en dan niet zoals Atilla op ‘De Mysteriis Dom Sathanas’.

Conclusie: van Vorgfang zou ik nog wel eens wat meer willen horen, maar Unholy Craft is duidelijk niet echt mijn kop thee.