De plaat schiet bruut uit de startblokken met ‘Iron Beast’, wat een knaller. De band laat meteen weten waar ze voor staan, brute black metal in de stijl van Marduk! Na een onheilspellend intro doet ‘Prestehammeren’ er ook niet voor onder, furieuze riffs en toch ook enigszins melodieus klinkend met oervocalen waar een prehistorische holbewoner jaloers op zou zijn. ‘Surtr’ begint heel rustig en bouwt langzaam en dreigend op en hier doen de riffs zelfs even aan Legion of the Damned denken, een perfect gebalanceerde krachtpatser van een song. Ondanks de verwijzingen heeft de band overigens een heel eigen en unieke sound.

Ook Gamle-Erik gaat er in razende vaart doorheen, geen rust enkel razernij zonder in chaos te verzanden. Tsjuder heeft met ‘Helvegr’ zichzelf weer helemaal op de black metal kaart (terug) gezet, wat een plaat van niveau! Met een geweergrendel gaat ook ‘Chaos Fiend’ los, met geweldige gitaarharmonieen erin verwerkt, zo ook op ‘Gods Of Black Blood’. Pas met ‘Helvegr’ gaat voor het eerst het tempo wat omlaag, deze mid tempo kraker zet een mooi duister sfeertje weg. Nag (bas en zang) en Draugluin (gitaar) zetten hier een pracht van album neer, mede ook dankzij sessie drummer Jon Rice die alles perfect aan elkaar timmert. ‘Faenskap Og Dod’ en het rustige instrumentale ‘Hvit Dod’ besluiten dit album van pure razernij, geweldig vette plaat, lekker agressief en brute pure black, verplichte kost voor fans van bands als Marduk, 1349 en Mayhem.