Als je je ogen dicht zou doen en je oor goed te luister zou leggen dan waan je je in de jaren negentig, vooral in de richting van de oudere Emperor, Setherial en Dimmu Borgir. Origineel kunnen we het dus allemaal niet noemen, maar ik vermoed ook niet dat dit de bedoeling was. Een drumpartij die lekker door knuppelt, oneerbiedig zou je het norsecore kunnen noemen. Daarvoor ontbreekt het overdreven Satanistische gedweep en de kinderlijke plaatjes. Nee, Floris neemt je mee naar oude duistere verhalen, zoals het vermeende heksenbestaan in ‘Heksenwaan’ of de Griekse driekoppige hond van Hades, Cerberus. 

Leuk voor mijzelf als Leidenaar is ook dat Goeie (Leidsche) Mie aangehaald wordt in ‘Onmens’. Zij vermoordde in zes jaar tijd ruim 60 buurtgenoten om de verzekeringspremies op te strijken. Kortom, genoeg lugubere thematische en tekstuele input voor een prima pot black metal.

Qua geluid is het ondanks de flink rammende drums, best een riff en gitaar georiënteerde plaat geworden, wat mij prima kan bekoren. Ook zijn er wat esoterische vrouwenstemmen, die hadden van mij dan weer niet gehoeven. Ik vermoed dat die ook uit een doosje komen en niet ingezongen zijn. Puntje van kritiek is dat door het hoge tempo en gebrek aan rustpunten de muziek niet heel erg beklijft, wat jammer is want het luistert allemaal wel lekker weg!