De band grijpt terug naar de nummers van hun Neat albums en doet dat met de nodige klasse en ballen. Heerlijk om dit terug te luisteren en je hoort in de hoge gillen, de grappen en grollen op de instrumenten, dat aan de songs en tapes niet gesleuteld is.

De tweede disc heet ‘Destroy All Monsters’ en bevat opnames van een Japanse toer in Club Citta van Kawasaki. De mix van Vinny Esposito is grotendeels intact gebleven en ook de sound (met dank aan Michael Sarsfield) van de destijds door Fresh Fruit uitgebrachte plaat blijft fier overeind. Op drums treffen we Joe Hasselvander aan, drummer van 1987 tot 2017. Tegenwoordig drumt Fear Factory en Malignancy slagbeest Mike Heller bij de Gallagher mannen.

In Club Citta speelde Raven lekker los! Enkele songs werden in medley’s verwerkt en de plaat kent ook wat aardige solo-uitspattingen van de muzikanten. In de set van vijftien nummers grijpt Raven ook meer terug op hun vroege en ruige output. Drie nummers van hun toenmalige plaat ‘Glow’ sieren de liveplaat. ‘Architect Of Fear‘ (uit 1991) is vertegenwoordigd met enkele nummers, ook zijn er wat flarden te horen van Black Sabbath’s ‘Symptom Of The Universe’ en ‘Summertime Blues’ (van Eddie Cochran en de helden van Hasselvander Blue Cheer) in het nummer ‘Break The Chain’. Leuke schijf!

Het derde schijfje van de digipack, ‘The Party Killers’ genoemd, is een verzameling covers. Raven is nooit vies geweest van het spelen van diverse hits van hun helden . ‘Action’ van The Sweet sierde de Rock Until You Drop-plaat en ‘Born To Be Wild’ van Steppenwolf kwam als aparte single op Neat uit in 1983. ‘The Pack Is Back‘ (1986), de wat zwakke schijf van de band, bevatte Spencer Davis’ ‘Gimme Some Loving’. ‘Glow’ kent een mooie versie van Thin Lizzy’s ‘The Rocker . Op deze derde schijf gaan de mannen hun party-modus vormgeven in de wat onbekendere nummers van Bowie (Ziggy Stardust’s Hang On To Yourself), Queen (Ogre Battle), Cheap Trick (He’s A Whore) en Slade (Take Me Back Home). The Sweet, Thin Lizzy zijn wederom vertegenwoordigd (met een andere track). Leuk, hoor, ik vind ook de Raven-versies van ‘Fireball’(Deep Purple), ‘In For The Kill’ (van de Cardiff rockers van Budgie) en ‘Queen Of My Dreams ‘ (van Edgar Winter Group) verrassend.

Al met al een gave digipack van een superleuk bandje! Met name het ruwe concert van 1984 is een “ballbreaker” pur sang. Hopelijk krijg ik deze band nog eens te zien!

Raven Live:

27 april 2023 LittleDevil Bar in Tilburg met Overruled
30 april 2023 Hedon Zwolle in Zwolle met Vicious Rumors
1 met 2023 Musicon in Den Haag met Vicious Rumors + Overruled