Het debuut album ‘The Bust of Beelzebub’ is een album met twee gezichten. Sterke nummers worden afgewisseld met nummers rond soundscapes welke voor deze old school metalhead niet werkten. Het album kreeg desalniettemin een hoge waardering op basis geweldige nummers als ‘Return of the Goat’ en het titelnummer. Zondermeer ben ik benieuwd naar dit nieuwe album. Phantom Fire is nog steeds een samenwerking tussen Kjartan Grønhaug (Kraków) en Frode Kilvik (Eld) die we kennen van o.a. Kraków en Gaahls Wyrd. Iver Sandøy (Enslaved) is de gastdrummer en was tevens verantwoordelijk voor het mixen en masteren. ‘Eminente Lucifer Libertad’ telt elf titels, al zitten daar wel wat heel korte intermezzo’s tussen.

Het album opent met het nummer ‘Bloodshed’ en dat is een wat chaotische track. Bruut en snel, met rommelige gitaarsolo’s en smerige vocalen. ‘Derive from Ash’ opent rustiger en heeft bij aanvang wat van Immortal. Heerlijke baslijnen, brute vocalen van Eld maken dit nummer, luister eens naar de refreinen. ‘Ritual’ ligt in het straatje van de opener en klinkt lekker en agressief. ‘Satanic Messenger’ kan ik dan weer helemaal niets mee, sterker, ik begrijp de meerwaarde niet. Dit is exact waar ik ook bij het debuut tegen aan liep. Ik zwijg over het nut van ‘Lucifer’. Met ‘De taptes dans’ krijgen we de eerste single. Wanneer je goed luistert komt er zoveel naar bovendrijven. Het klinkt in eerste instantie chaotisch, maar dit is echt een vet nummer.