Toen het bericht kwam dat de band voor het nieuwe album meer tijd wilde nemen om de thrash sound wat te verfijnen met wat meer heavy metal invloeden, hield ik toch even de adem in. De band zal toch niet de vette sound verloochenen?

De zoals altijd prachtige hoes ontworpen door Travis Smith (met de kenmerkende kleur groen en aanwezigheid van schedels en vleugels) stelt alvast niet teleur. Wanneer het titelnummer door de boxen schalt, kan ik opgelucht adem halen: dit klinkt als OverKill ten voeten uit! Een vette riff, het snerpende stemgeluid van Bobby ‘Blitz’ Ellsworth, de swingende bass van D.D. Verni en het strakke drumwerk van Jason Bittner maakt dat je al gauw ritmisch zit mee te bewegen op de bank of in je luie stoel.

Ook het navolgende ‘Going Home’ en ‘The Surgeon’ klinken vertrouwd en sluiten qua groove goed aan bij het voorlaatste album ‘The Grinding Wheel’ (2017). Het nummer ‘Twist of the Wick’ opent dreigend maar slaat dan om in een lekker strak en snel tempo. Kortom, “Thrash with Class”! Dit nummer behoort dan ook zeker tot de favorieten van het album. ‘Wicked Place’ is dan weliswaar minder snel, maar de heerlijke catchy riff maakt het een vermakelijke slowbanger. De productie van het album is lekker open, alle instrumenten zijn goed te horen en de mix is baggervet. Goed werk van Colin Richardson derhalve!