Muzikaal is het dan wel wat minder overeenkomstig. Het kan allebei onder black metal, zelfs van de atmosferische soort geschaard worden. Maar daar houden de vergelijkingen wel een beetje op. De keyboards zijn bij Mesarthim een stuk duidelijker aanwezig, de drums zijn geen (gabber)beats en de zang is wel wat “Australischer”. Denk meer in de hoek van Austere, of Woods of Desolation. Muzikaal zit er ook zeker wel een laagje eerstgenoemde in. De tracks zijn niet extreem lang, maar wel lang genoeg om lekker in te kunnen zinken. 

De ondersteunende keys maken het wel aardig af en ook de smakelijke solo’s die af en toe voorbij komen zijn passend. Het feit dat ik dit op werk als achtergrondmuziek aanzet is dan ook geen negatief, maar juist een positief punt. Je kunt je afvragen waarom dat zo werkt, maar bij dit soort atmosferische black metal kan ik mijzelf uitermate goed concentreren. Het schijnt zelfs wetenschappelijk aangetoond te zijn, maar daar ga ik mij verder niet aan wagen. Mooi promotie onderzoek voor de gestudeerde metalheads onder ons.

Deze 6e full length sinds de oprichting in 2015 komt uit via Avantgarde music uit, waarmee het duo zich wel productief toont. Verwacht geen wereldwonderen op deze plaat, maar prettige achtergrond/studeer/werk muziek die je ook nog wel eens los op kunt zetten.