Jelusick werd zijn echte band, met vrienden en puike muzikanten (Ivan Keller op gitaar, Luka Broderick op bas en Marioi Lepoglavec op drums) is het immers goed toeven. Een vijftal singles werden eerst gelanceerd, de langspeler, gehuld in een hoesontwerp van Xena en gegoten in een productie van Dino en een snoeiharde mastering van Simon Jovanovich verscheen via Escape Music uit Durham op de markt.

Holy Moses, ik ga dit jaar geen plaat horen met een hardere gitaarsound, wát een heerlijk riffwerk met enorm veel gain en een dik geluid! De band heeft een kamerbrede sound met veel virtuositeit en gaandeweg schieten de invloeden en referenties voorbij: Dream Theater’s vroege periode, Nickleback, Tremonti, Russel Allen en Jorn Lande, Whitesnake op stereoïden, Derek Sherinian’s soloplaten. ‘Reign Of Vultures’ opent schurend met prachtig instrumentaal machtsvertoon en Dino’s agressieve stemgeluid. ‘Died‘ is wat rustiger, met mooie, oosterse melodielijnen. ‘Animal Inside’ is scherp met gitaarwerk uit Ozzy’s toptijd en Black Label Society achtige lijnen. De titelsong volgt daarna, piano’s, de ballade-structuur hebben wel wat van Savatage en het latere Queensryche werk. Met ‘What I want’, ‘Acid Rain’ en het geweldige ‘The Healer’ zijn we aan het heavy middenstuk van de plaat: moddervette riffs in een enorme dynamiek met supersterke vocalen.

‘The Great Divide’ is een powerballad, leunend op Allen/Lande en 80’s Whitesnake, ruimte scheppend voor het donkere, laag gestemde ‘Fly High Again’, sterke track! Het in twee delen uitgesplitste ‘Chaos Master‘ sluit de plaat af: Het eerste deel is een moderne, pakkende rocker met prachtige duels tussen gitaren en keyboards, het tweede deel (The Bitter End) is een piano ballad met mooi zangwerk, bijna crooner-achtig, deze invulling.

In 53 minuten word je alle kanten opgebokst door deze Jelusick, wat een enorme impact. Anderzijds is de plaat ook bijna  ‘over the top‘. Er gebeurt soms gewoon te veel, lastig om als luisteraar de focus te houden. De liefhebbers van virtuoos spel in metaltracks komen aan hun trekken, want het spelniveau is hoog. Jelusick is voorlopig voornamelijk in Oost-Europa te bewonderen, optredens, o.a. met The Dead Daisies (Dino was in november 2022 tijdelijk invaller bij deze mannen), lopen langzaam binnen. Het zou gaaf zijn om de band live te zien, zeker op basis van het toffe ‘Follow The Blind Man’ ben ik benieuwd naar Jelusick op een podium!