Gezien de lovende kritieken van de voorganger mag het dan eigenlijk geen verassing heten dat deze zwaar ondergewaardeerde band op dit nieuwe album dezelfde stijl hanteert.

Opener ‘Be One With Fire’ begint lekker melodieus en komt nog het dichtst in de buurt van een stevige Queensryche track. Tijdens het navolgende titelnummer vliegen de likkebaardende gitaarsolo’s om je oren en wordt er in het middenstuk heerlijk gesoleerd. De brute contrasterende vocalen zijn ook hier, zoals in elk nummer overigens, een lust voor het metalen oor. Met het loodzware ‘Dusk Breather’, dat meer richting Candlemass gaat en erg bas gedreven is, wordt er weer een originele draai gegeven. Wat een tempowisselingen weer en wat een muzikaal vakmanschap is hier te horen, supervet. Dit nummer behoord zeker tot een van mijn favorieten evenals het fantastische riffmonster ‘Brothers Keeper’, het zwaar metalen geschut ‘Hellucinator’ en het met een loodwaar middenstuk beukende ‘Building A Beast’. Daarmee doe ik de overige tracks wellicht te kort want dit is echt een supervet topproduct. Het album vergt zeker een aantal luisterbeurten voordat je wordt meegezogen in een metalen mengelmoes van stijlen en tempowisselingen. prog, death, thrash, NWOBHM, doom, je kunt het allemaal terugvinden, soms zelfs in één nummer.