‘In The Name Of The Father’ is de volgende track, een snelle banger met vocale power van Strandell. ‘Super Trooper’ kent een aanstekelijk refrein en is een vette track in de stijl van Dynazty. ‘Ready To Run’ zet de oude Europe op speedpillen en als de track afgelopen is, start ‘Juliette’ als een heerlijke stamper met werkelijk fantastisch gitaarwerk van Magnusson.

‘The Last Of Us’ en ‘Just Believe’ doen denken aan Kee Marchello in zijn Europe dagen, Hammerfall en Glory, geweldige tracks. ‘Roar‘ vervolgt in de uptempo stijl van Degreed en Dynazty. Daarna komt ‘Victorious’, een vlotte start en een rustig midden thema trekken de aandacht, doet me wat denken aan Treat en Wigelius en met ‘Northern Lights‘ sluit Crowne de plaat af. Dit nummer zit vol nostalgische, klassieke thema’s, die door de keyboards worden gestart en later worden overgenomen door de gitaren van Magnusson, erg mooi gedaan in deze fraaie afsluiter!

Voor de melodieuze rockers zijn de laatste jaren slechts weinig Scandi-platen afgeleverd, die je bij de kladden grepen van het begin tot het eind en hoge toppen haalden in de all-time favourite-lijsten. Treat’s ‘Coup De Grace‘ uit 2010 was er zo een. ‘W.E.T’ uit 2009, H.E.A.T’s ‘Address the Nation‘ uit 2013 zijn de andere. Ik ben benieuwd of ‘Operation Phoenix’ zich zo evolueert. Maar dat dit een ijzersterke ballbreaker is, lijkt me duidelijk! Toppertje!