Pitfest, Emmen dag 3, 2 juli 2023
Erik van Dijk | Photography © Eus Straver
De slotdag van Pitfest belooft een mooie dag te worden, het zonnetje schijnt en ook de line-up biedt perspectieven. Met bands als Marduk, Grave, Onslaught, Zeke, Cro-Mags en Killing Time staat er weer voldoende op het programma in uiteenlopende genres.
We beginnen de dag op de Ellert Stage met het Friese Kjeld. Deze black metal band bestaat al 20 jaar en bracht in die tijd twee EP’s en twee full-lengths uit, het laatste wapenfeit stamt uit 2021 toen de langspeler ‘Ôfstân’ verscheen. Kjeld opent de set met het nummer ‘Betsjoend’ van het laatste album en er volgen meer songs van deze plaat. Sterke nummers waarin goed gevarieerd wordt in tempo, de zwartgallige vocalen van Skier zijn een mooie aanvulling. Met ‘Wanskepsel’ en het titelnummer van het eerste album ‘Skym’ krijgen we ouder materiaal te horen en kunnen we vaststellen dat Kjeld een sterk optreden op Pitfest brengt.
Op de Brammert Stage is het tijd voor Zeke. De speed / punk band uit Seattle is opgericht in 1992 en is een graag geziene gast op festivals. De band brengt supersnelle songs en doet dat met een dosis humor. Vanaf opener ‘Dogfight’ volgt er een verzameling aan songs die in een stabiel tempo aan je voorbij trekken. Met ‘Overkill’, ‘Mystery Train’ en de luid meegezongen Kiss cover ‘Shout It Out Loud’ wordt een feestje gevierd in de vroege middag. De tent is goed gevuld en het aanwezige publiek kan de inspanningen van Zeke waarderen. Zanger en frontman Blind Marky Felchtone zorgt voor de nodige interactie en praat de veelal korte songs met de nodige humor aan elkaar. ‘I Don’t Give a Fuck’, ‘Lawson’, Zeke dendert door en brengt een zeer vermakelijk show op Pitfest.
Tijd voor death metal op de Ellert Stage. Het Zweedse Grave komt naar Pitfest met een old school set en daar hebben de liefhebbers wel oren naar. De band is ontstaan in 1988 en bracht inmiddels elf albums uit, sinds 2015 is het stil rond releases en is er niets meer verschenen. De band opent de set met twee nummers van het debuut album ‘Into the Grave’ uit 1991, ‘Deformed’ en ‘In Love’. Old school death metal zoals we dit graag horen, maar de felle wind speelt af en toe parten en doet het geluid geen goed. Zanger / gitarist Ola Lindgren c.s. rammen door met het betere werk van de band. ‘Morbid Way to Die’, ‘Into the Grave’ en het afsluitende ‘Annihilated Gods’ zorgen voor een fijne set en een dito optreden van Grave.
Terwijl Grave speelt op het hoofdpodium staat de Nederlandse hardcore band Born Infected in het Punkhol. De band uit Winterswijk is ontstaan in 2019 en dient perfect als opwarmer voor het hardcore feest later op de avond. Het Punkhol is lekker gevuld wanneer de band zich laat horen. Met lekkere nummers als ‘Humanity Must End’ brengt de band een boodschap dat de aarde beter af zou zijn zonder de mensheid en dat past bij de ideologie van de band die naast snoeiharde hardcore ook goede doelen als Sea Shepherd, Animal Rights en de Hardcore Help Foundation steunt. Born Infected klinkt verder lekker, hardcore met metal invloeden en doet het goed op Pitfest.
Terug naar de Ellert Stage voor thrash metal. Het Engelse Onslaught bestaat al sinds 1982 en startte aanvankelijk als hardcore punk band. Ten tijde van het sterke debuut met ‘Power from Hell’ in 1984 is het geluid al veranderd in thrash metal. Inmiddels bracht de band zeven albums uit waarvan ‘Generation Antichrist’ uit 2020 het laatste is. op deze plaat horen we voor het eerst David Garnett die het, tot teleurstelling van de fans, overnam van Sy Keeler. Garnett doet live overigens goed en dan praten we niet alleen over de vocale inbreng, verschillende dames hebben het vooral over de looks van Garnett. Onslaught opent met het nummer ‘Let There Be Death’ van het tweede album ‘The Force’ en dat doet het meteen goed bij de fans. Met ‘Strike Fast Strike Hard’ en ‘A Perfect Day to Die’ krijgen we nummers voorgeschoteld van het laatste album, maar het zijn uiteindelijk nummers van het debuut als ‘Power From Hell’ en ‘Thermonuclear Devastation’ die het echt goed doen bij het publiek. Onslaught met David Garnett leveren een sterk optreden af in Emmen.
Op de Brammert Stage gaat het hardcore feest van start met Harley Flanagan en zijn Cro-Mags. De band bracht in 1986 het geweldige debuut album ‘The Age of Quarrel’, een album dat anno 2023 nog steeds de onderlegger vormt voor de live optredens. Het zal dan ook niemand verbazen dat nummers als ‘We Gotta Know’ en ‘World Peace’ de set openen. Harley Flanagan zit vandaag op zijn praatstoel en behalve de hedendaagse oorlog, steekt hij ook weer het verhaal op over zijn detentie, dit als opening voor ‘Street Justice’. Verder vindt Flanagan dat er niet hard genoeg gestagedived wordt en looft een prijs uit voor de hardste dive tijdens het nummer ‘Hard Times’. Wanneer Flanagan in de rede gevallen wordt door een bebaarde man, snauwt hij de man toe: “Get a shave!” en “It’s not like you have to fight in Lord of the Rings”. Muzikaal is het allemaal best oké, al heb ik de band in deze samenstelling overtuigender aan het werk gezien. Nummers als ‘Survival of the Streets’ en ‘Hard Times’, waar het al voorspeld echt los gaat, doen het echter nog steeds goed.
Op de Ellert Stage is het tijd voor thrash / groove metal band Exhorder. De band is ontstaan in 1985 en viel een aantal keer uit elkaar tot zanger Kyle Thomas de band in 2017 nieuw leven in blies. In 2019 verscheen het derde album ‘Mourn the Southern Skies’, gek genoeg wordt geen nummer van dit album gespeeld. De nadruk ligt dus op de eerste twee platen en Exhorder gaat van start met ‘Death in Vain’ en ‘Homicide’. De old school set is vermakelijk en Kyle Thomas doet zijn best het publiek mee te krijgen, iets wat maar ten dele lukt, het publiek reageert wat flauwtjes. Met ‘Anal Lust’ en ‘Slaughter in the Vatican’ komt er dan eindelijk wat meer beweging in de pit. De show van Exhorder was leuk, maar de band kan helaas niet volledig overtuigen.
Op naar de Brammert Stage waar het hardcore feest vervolg krijgt met het New Yorkse Killing Time. De band is ontstaan in 1988 en bracht een jaar later het sterke debuut album ‘Brightside’, maar viel in 1998 uit elkaar. Na een reünie tussen 2005 en 2011 is de band sinds 2023 weer actief in de originele line-up. Pitfest heeft natuurlijk de eer om de enige NL show te hosten. Hoewel de tent slechts gedeeltelijk gevuld is, gaat het publiek dat er staat wel los en dan met name op de nummers van het debuut album. Bij nummers als ‘Tell Tale’, ‘What I Want’ en ‘Brightside’ gaat het publiek los en wordt zanger Anthony Comunale letterlijk bedolven onder de stagedivers. Comunale is continu bezig met het publiek in de voorste gelederen en laat (te) veelvuldig zijn microfoon aan de fans. Bij een nummer als ‘Happy Hour’ van de gelijknamige EP uit 1992 kijkt het publiek gelaten toe, om vervolgens weer gas te geven bij nummers als ‘Cheap Thrills’ en ‘Wisdom’. Killing Time brengt een vette show en tekent met ‘Backtrack’ voor het hoogtepunt.
Afsluiter van Pitfest op de Ellert Stage is de Zweedse black metal band Marduk. De band is ontstaan in 1990 en kent alleen gitarist Morgan nog als origineel lid. Met Mortuus als zanger sinds 2004 en de nieuwe drummer Simon Schilling (o.a. ex-Belphegor) timmert de band door en verschijnt in september het nieuwe en vijftiende album ‘Memento Mori’. Marduk opent bruut met het nummer ‘On Darkened Wings’, waarna titelnummer ‘Viktoria’ van het laatste album door de speakers galmt. De band speelt een fijne festival set met verschillende hoogtepunten in nummers als ‘The Blond Beast’, ‘Souls for Belial’ en ‘Wartheland’. Daarnaast worden we op Pitfest verrast met een nieuw nummer in de vorm van ‘Blood of the Funeral’ en als dit de lading dekt van de nieuwe plaat dan komt het goed met Marduk. ‘Baptism by Fire’ van het legendarische ‘Panzer Division Marduk’, ‘To the Death’s Head True’ en ‘Throne of Rats’ zorgen voor één van de bruutste sets van Marduk in de afgelopen jaren. Geweldig.
