Metal Experience Fest 4 – The Heavyweight Light Edition | Gebr de Nobel, Leiden – 03/09/2022
Alex Thrasher & Theo Wapenaar | Photography © Mia Weerdesteijn & Mell Haas
Nadat we in 2020 om bekende redenen geen festivals meer hadden, vond verleden jaar op 6 november de derde editie van Metal Experience Fest plaats. Met een aangepast programma (alleen vier Nederlandse en vier Belgische bands), aangezien reizen voor veel bands nog een probleem was. In de aanloop naar Metal Experience Fest 4 zat het de organisatie wederom niet mee. Het Amerikaanse Sanctuary besloot om de tour (opnieuw!) uit te stellen naar 2023 (en zal dus op Metal Experience Fest 5 spelen). Een geschikte vervanger werd zo gauw niet gevonden, maar de organisatie ging niet bij de pakken neerzitten en besloot tot een alternatieve programmering: de Heavyweight Light edition! Ook nu weer een Nederlands/Belgisch feestje met 5 Nederlandse en 1 Belgische band. Hiermee konden alle bands wel mooi in de grote zaal spelen en diende de foyer als plek om lekker bij te kletsen onder het genot van een biertje.
Om 15 uur gaat het Leidse poppodium open waar de bezoekers alvast in de sfeer kunnen komen in de geweldig verbouwde foyer. De brede trap bij de entree is verwijderd en de foyer heeft een metamorfose ondergaan qua uitstraling en gezelligheid. De fancy bar voorziet in verschillende dranken en heeft daarnaast een aantal speciaal bieren voor de liefhebber beschikbaar. De DJ draait lekkere metal nummers dus de sfeer zit er gelijk goed in. Het is gezellig druk (vanwege het mooie weer is er concurrentie van het Roosendaal Open Air, evenals de F1 in Zandvoort), maar het festival had zeker meer bezoekers verdiend.
Als eerste band mag het Leidse Release the River (vernoemd naar een scène uit ‘the Two Towers’ van Tolkien) aantreden. Deze band is ontstaan uit de asresten van de progressieve death metal band Illusionless. De band bestaat sinds 2019 en beschikt over een in eigen beheer uitgebrachte EP ‘Spirit Corrupt’ (februari 2022). Alhoewel het pas het tweede optreden is van de band, is daar niets van te merken. De riffs zijn vlijmscherp en de sound is verrassend vol voor een trio. De melodische Black/ Death Metal slaat zichtbaar aan en er worden flink wat hoofden geschud op nummers als ‘Behold the Skygazer’ en ‘Spiritional Poison’. Prima start derhalve! Van deze band gaan we nog meer horen!
Na wat bijkletsen in de foyer is het aansluitend tijd voor Black Rabbit en Rebelstar die beiden de pre-party op 5 november 2021 wonnen en nu op het échte festival mogen spelen. Allereerst dus Black Rabbit; De band is ontstaan in 2014 en opgericht door Jelle Brekelmans en Hidde Hofland. In 2019 voegde de Hagenees en drummer Max Hendriks zich bij de band en de eerste EP ‘Warren of Necrosis’ werd in 2020 een feit. Datzelfde jaar werden bassist Robbin van der Bor en zanger Nino Thomas toegevoegd aan de line-up. Black Rabbit speelt een heerlijke mix van Thrash/Death metal en groeit elke show aan vertrouwen. De riffs vliegen je om de oren en zanger Nino brult en bangt alsof z’n leven ervan afhangt. En drummer Max die knalt op de drumkit en geniet zichtbaar van het optreden. Met nummers van de EP ‘Warren of Necrosis’, de single ‘Taken By The Devil’ en een aantal nummers van het debuut album dat binnenkort moet verschijnen zet de band een puike show neer. De nieuwe nummers ‘Hollow Eyes’ en ‘Paradoxical Sleep’ beloven veel goeds voor het nieuwe album!
Rebelstar speelt lekkere sleazy Hard Rock ‘n Roll en met twee albums op zak (‘Permanent Disaster’, 2010 en ‘Rebelstar II’, 2014) kan de band dan ook een prima set samenstellen. Ook de single ‘Fast and Furious’, 2021) komt voorbij. Zanger Serge Naberman is een echte frontman en is prima bij stem. Na de twee voorgaande bands is het verfrissend dat een ander genre op het programma staat. Het geluid is echter wat iel waardoor de vonk niet echt wil overslaan. De band speelt in de set ook nog een cover, namelijk ‘Seek and Destroy’ van Metallica. Een verrassende keuze omdat de cover qua genre ver af staat van wat de band zelf qua geluid laat horen. Als dan ook wordt gekozen om het nummer maar half te spelen (de versnelling in het nummer wordt achterwege gelaten) wordt het beeld bevestigd dat de keuze voor dit nummer op z’n zachtst gezegd uiterst ongelukkig is. Dat de band veel beter kan, hebben eerdere concerten aangetoond.
Na een korte pauze kunnen we ons opmaken voor het hoofdprogramma. Je zou zelfs kunnen spreken van een co-headlinershow want zowel Martyr als Dead Head verrasten dit jaar met hun beste album uit hun toch al indrukwekkende bestaan. Martyr mag het spits afbijten en het is niet gek dat de band vooral het accent legt op het recente album ‘Planet Metalhead’ (6 van de 8 nummers). De band speelt als een geoliede machine en het valt niet eens op dat drummer Elwin Molenaar nog maar kort bij de band is en bewijst daarmee een meer dan prima vervanger voor Rick Valcon te zijn. Hoogtepunt is de ballade ‘No time for goodbyes’, opgedragen aan Pim Voormeulen. Dit met passie gezongen nummer door Rop van Haren (live nóg beter dan op de plaat!) laat enkelen dan ook een traantje wegpinken. Hoogtepunt van een geweldig optreden waarmee zelfs het niet spelen van ‘Speed of Samurai’ wordt vergeven. De band bestaat 40 jaar en kan op deze manier nog veel nieuwe zieltjes winnen.
Het uit Overijssel afkomstige Dead Head timmert ook al weer 33 jaar aan de weg en is in hun carrière niet op een slecht album te betrappen. Sterker nog, het recent verschenen album ‘Slave Driver’ behoort tot één van hun beste releases. Ook Dead Head speelt een flink aantal nummers van dit album (o.a. ‘Drawn Into the Wire’, ‘Frequency Illusion’ en ‘Acolyte’) maar vanwege een langere speeltijd komen ook nog wat oudere krakers voorbij (o.a. ‘Phantom Palace’ en ‘Firegate’). De band speelt strak en geconcentreerd en drummer Hans Spijker timmert elk nummer vakkundig dicht! Zanger/bassist Ralph de Boer (ook actief bij Bodyfarm) toont zich een ware frontman en de riffs van gitaristen Ronnie Van der Wey en Robbie Woning laten wat heads bangen. Puik optreden!
Als laatste is het Belgische Schizophrenia aan de bill toegevoegd als een soort van afterparty. Deze band trad vandaag ook nog op in Roosendaal en heeft nog genoeg energie voor een tweede concert op één dag. Als je de band niet kent en je kijkt naar de jongemannen, dan verwacht je muziek uit de Bay Area ( witte gympen, strakke broeken), maar de band zit toch meer in de death metal met thrash-invloeden dan andersom. Dat laat onverlet dat de band een verpletterende indruk maakt. De band speelt nummers van de EP ‘Voices’ (2020) en het debuutalbum ‘Recollections of the Insane’ (2022). De band heeft de pech dat het geluid wat rommelig is, maar dat maakt Schizophrenia goed met hun aanstekelijke enthousiasme. Kortom, een perfecte afsluiter van een geweldig feestje!
Bij de foyer was nog ruimte voor een afterparty van de afterparty; de DJ kreeg zelfs een aantal metalheads aan het dansen op wat disco-tunes. En zo komt er een einde aan editie 4 van Metal Experience Fest. De opkomst had beter gekund, maar zij die er waren, hebben genoten. Thuisblijvers krijgen volgend jaar op 23 september een nieuwe kans. Dan is namelijk editie nummer 5 met Sanctuary (eindelijk!) als headliner. Zorg dat je erbij bent!
Dank aan de organisatie, de bands, de DJ en niet te vergeten het uiterst vriendelijke barpersoneel. Tot volgend jaar!