Das Oktober Metalfest | Klokgebouw, Eindhoven | 19.03.2022
Erik van Dijk | Photography © Eus Straver
Eindelijk is het dan zover. Das Oktober Metalfest kan na een aantal verschuivingen dan eindelijk op 19 maart doorgang vinden. Na de succesvolle editie in 2019 was het lang uitkijken naar een vervolg en uiteindelijk werd deze maart editie een feit. Bier, metal en braadworsten is het thema en muziek uit verschillende genres staat op het programma.
Deze editie niet één lange rij voor de entree, maar twee. De berichtgeving van uit de overheid was positief, maar nog niet volledig positief voor Das Oktober Metalfest. Er moest dit weekeinde nog vastgehouden worden aan het “Testen voor Toegang” ook wel 1G genoemd en LoudNoise regelde een test locatie bij de entree van het Klokgebouw waar goed gebruik van werd gemaakt. Toch zal dit zeker consequenties hebben voor de bezoekersaantallen, met de huidige hoge besmettingsaantallen neem je het risico dat je 24 uur van te voren wordt uitgesloten met kaart en hotel reservering op zak. Uiteindelijk is het gezellig druk in het Klokgebouw en gaan we los na het ophalen van de “Skullpul”.
Om klokslag 3 uur is het aan het Antwerpse Bark om af te trappen en Das Oktober Metalfest officieel te openen. Bark treedt vandaag aan zonder gitarist Martin Furia die later op de dag met Desstruction zijn opwachting maakt. Zijn vervanger is voormalig Bliksem gitarist Jeroen De Vriese zodat met Toon Huet de Bliksem tandem voor deze show is hersteld. Verder de gebruikelijke namen; de ritmesectie met Ward en Jorn Van der Straeten en vocalist Ron Bruynseels. Bark brengt een show die van begin tot eind boeit, met lekker beukende nummers als ‘Voice Of Dog, ‘Day Of The Witch’ en het geweldig groovende ‘Hollow Words’. Zanger Ron Bruynseels brengt met zijn interactie met het publiek de nodige humor mee en toont zich weer als een geweldig frontman. Voor mijn gevoel speelt de band te vroeg op de dag, al is Bark wel een fijne band om op los gaan en het publiek op te warmen. Met name het afsluitende ‘I Remain Untamed’ is een klassieker. Bark levert zoals eigenlijk altijd.
Om het feest goed op gang te krijgen staan er verschillende cover bands op het programma. Zo is er het Nederlandse Pene Corrida dat allerlei hits in een metal jasje ten gehore brengt. Onder het motto “Niet lullen, vullen die pullen” komen nummers als ‘Captain Jack’ en ‘Freestyler’ aan bod. Verder brengt de tribute band Deaf Förever de Motörhead klassiekers aan de man, goed uitgevoerd en vermakelijk en je kunt als metal liefhebber eigenlijk nooit genoeg Motörhead luisteren.
De Utrechtse heavy metal band Martyr speelde vorige week op het eigen feestje de pannen van het dak ter ere van het 40 jarig bestaan en de release van het vijfde album ‘Planet Metalhead’. Vandaag in het klokgebouw aan de band om dit in 40 minuten nog eens dunnetjes over te doen. Martyr speelt vandaag hoofdzakelijk nieuwe nummers als ‘Raise Your Horns’, ‘Demon Hammer’ en ‘Children Of The Night’ en geeft hiermee meteen een duidelijk visite kaartje af. Zanger en frontman Rop van Haren heeft het duidelijk naar z’n zin en is veelvuldig dicht bij het publiek te vinden. De eerste rij krijgt een hand of een knuffel en Rop neemt uitgebreid de moeite om een bezoeker in rolstoel te begroeten. Vervolgens snelt hij zich weer richting podium om het snelle ‘La Diabla’ aan te kondigen. Met ‘Speed of Samuarai’ krijgen we de enige klassieker voordat het gitaartandem Rick Bouwman en Geoffrey Maas de show mogen stelen met ‘Church of Steel’. Martyr brengt wederom een overtuigende show en doet duidelijk aan klantenbinding.
Das Oktober MetalFest is niet alleen een metal feestje, behalve de twee podia is er in de horeca zaal ook een podium en hierop vindt je artiesten die je niet snel op een metal festival zal horen. Behalve dat DJ Robabilly die zijn popklassiekers draait zijn er artiesten die een ietwat ander geluid brengen. Zo is Eddy Wannabe met zijn ‘Valencia’, Dieter Koblenz die zijn ‘Gummiball’ mee genomen heeft naar Eindhoven en Mambo Kurt die zijn rock klassiekers vanachter zijn keyboards ten gehore brengt. Hoogtepunt voor velen was dan toch Bonnie St Claire die voor de gelegenheid weer buiten mocht spelen en haar tophits als ‘Sla je arm om me heen’ en ‘Pierrot’ ten gehore bengt. We nemen nog snel een Happy Face biertje van de tap, want je weet morgen kan alles anders zijn. In het geval van Happy Face Beers is dat jammerlijk genoeg een feit, daar de brouwer met tal van lekkere speciaal biertjes ermee stopt. Ook voor de inwendige mens moet je overigens in deze zaal zijn. De versnaperingen zijn overigens flink aan de prijs, dus een extra bruine boterham uit de skullpul is ook een optie.
Meer Nederlands geweld krijgen we met het Leidse Graceless die het Belgische Carnation mogen vervangen. De band bracht in 2020 het tweede album ‘Where Vultures Know Your Name’ en heeft door de pandemie niet de kans gekregen het album te laten horen aan een groot publiek en daar komt vandaag gelukkig verandering in. De lompe death metal doet het goed in Eindhoven en voorzichtig komen de eerste moshpits op gang. Met nummers van de eerste plaat ‘Shadowlands’ weet de band te overtuigen en frontman Remco Kreft staat met het nummer ‘Revenge Us’ nog even stil bij de oorlog in de Oekraïne. Lekkere beukers als ‘Warpath’ zorgen er voor dat Graceless overtuigt met een sterke ritmesectie en Björn Brusse die weer lekkere solo’s brengt. De band brengt als enige band vandaag een lekker portie death metal van de oude school, dus we moeten het hiermee doen, en het was welkom.
De thrash metal band Cyclone is bezig zichzelf weer volledig op de kaart te zetten. Na overtuigende shows op Alcatraz en ons Metal Experience Fest is nu Eindhoven aan de beurt en ook hier verzaakt de band niet. Sterker, Cyclone lijkt bij ieder optreden te groeien en weet de harten op Das Oktober MetalFest te stelen. Heerlijke oude beukers als ‘Take Thy Breath’ en ‘In the Grip of Evil’ zorgen voor een serieuze moshpit en/of circlepit en het publiek geniet van de thrash metal songs van weleer. Op frontman Guido Gevels lijkt geen maat te staan zoals hij de nummers na al die jaren weet te brengen, maar ook de gitaristen Stefan Daamen en Kevin Verleysen krijgen de handen op elkaar in Eindhoven. Nummers als ‘Fall Under His Command’, ‘Throw the First Stone’ en ‘Fighting the Fatal’ gaan er in als zoete koek. Dat Cyclone voorlopig nog wel even door gaat blijkt uit het feit dat de band bezig is met een nieuw album, voor nu moeten we het doen met de “oudjes” en dat is simpelweg top.
Het Noorse Trollfest is met hun folk metal een band die garant staat voor een feestje. Met een grote dosis humor worden de liederen over trollen en drankgelag over het Eindhovense publiek uitgespuwd. De vrolijk in roze pakken aangeklede band zorgt voor de nodige opschudding in de moshpit. De brute vocalen die worden afgelost met catchy refreintjes zoals bijvoorbeeld in een nummer als ‘Dance Like a Pink Flamingo’ of de vrolijke melodieën bij het meer brute ‘Kaptein Kaos’ slaan aan. Het covertje ‘Don’t Worry, Be Happy’ is grappig gedaan en zorgt voor meezingers, het publiek geniet van een doldwaze show van Trollfest.
Een band die je nauwelijks serieus kan nemen is de heavy power metal band Nanowar of Steel. De Italianen zijn al sinds 2003 bezig en brengen een feestje daar waar zij op het podium verschijnen. Met een dosis humor worden nummers als opener ‘Barbie, MILF Princess of the Twilight’ gebracht. Het vrolijk uitgedoste gezelschap doet denken aan de carnavals periode die net achter de rug is, dit dan wel met aanzienlijk betere muziek. Frontman Potowotominimak heeft een meer dan behoorlijke stort en nummers als ‘The call of Cthulhu’ en ‘Uranus’ zijn grappig en vermakelijk, maar zijn ook duidelijk niet voor iedereen weggelegd. Nanowar of Steel weet zich gesteund door een flink aantal liefhebbers die na het nuttigen van de nodige pullen bier wel in zijn voor een feestje.
De Engelse thrash metal band Evile is dan weer van een geheel andere orde. De band bracht met ‘Hell Unleashed’ na 8 jaar weer een album uit en dit album betekende tevens de terugkeer van Ol Drake die de microfoon overnam van zijn broer Matt Drake. Evile opent met het nieuwe nummer ‘Paralysed’ waarna met ‘Killer From the Deep’ en ‘Head of the Demon’ wat oudere nummers voorbij komen. Wat onmiddellijk opvalt is dat het allemaal wat plichtmatig oogt, wat mist is het enthousiasme en energie op het podium en dit is ook in het plu Head of the Demon bliek merkbaar, dat het thrash geweld enigszins gelaten over zich heen laat komen. Nummers als ‘Hell Unleashed’, ‘Thrasher’ en ‘Enter the Grave’ klinken goed en staat als een huis, maar het spreekwoordelijke vonkje springt niet geheel over.
Over vonken gesproken, alleen al wanneer Schmier zijn tronie op het podium laat zien wordt het publiek al enthousiast. Destruction trapt af met ‘Deathtrap’, ‘Nailed to the Cross’ en ‘Mad Butcher’ en de sfeer zit er meteen in. Headbangers, moshers en crowdsurfers zijn het gevolg. Met ‘Born to Perish’ en het titelnummer ‘Diabolical’ van het album dat over twee weken verschijnt zet Destruction krachtig door. Schmier heeft er duidelijk zin in vanavond en nieuwbakken gitarist Martin Furia laat wederom horen uit het juiste hout gesneden te zijn. Het publiek geniet van de Teutoonse meesters die verder o.a. nummers als ‘Tormentor’ en ‘Thrash Till Death’ ten gehore brengen. Na afloop is de enige kritiek dat een uurtje eigenlijk te kort is.
Het is aan het Finse Korpiklaani om Das Oktober MetalFest in steil af te sluiten. De band uit Lahti brengt al sinds 2003 vermakelijke folk metal en heeft met inmiddels 11 albums een flinke discografie opgebouwd. Ook bij Korpiklaani is alcohol één van de voornaamste onderwerpen, en dat zit er bij de gemiddelde bezoekers inmiddels voldoende in. Met de vrolijke noten van nummers als ‘Jägermeister’, ‘Beer Beer’, ‘Vodka’ en ‘Tequila’ krijgt het gezelschap de zaal al snel mee. Hoewel al veel bezoekers op weg richting huis gaat of nog een afzakkertje gaat halen in de Jack blijft het voor het podium goed gevuld. Het publiek is in de feest modus en als één band is die een feestje weet te vieren dan is Korpiklaani.
Das Oktober MetalFest is weer een geslaagd feestje waarvan we hopen dat er meer zullen volgen. Het liefst natuurlijk zonder beperkingen in oktober, aan het concept bier, metal en braadworst hoeft niets veranderd te worden want dat is perfect voor de gemiddelde metalhead.