Ondertussen zijn we bij langspeelplaat nummer 20 aangekomen, sinds het debuutalbum ‘Hard ‘n’ Heavy’ uit 1981. De platen van de afgelopen 15 jaar halen natuurlijk niet het niveau van de eerste albums in de jaren ‘80, maar wat wel opvalt is dat de spelvreugde weer bij de band terug is. Echt beroemd en rijk zal de band niet meer worden, maar het plezier dat de band uitstraalt is altijd al reden genoeg om een concert mee te pikken als ze weer in de buurt zijn.

De muziek op het nieuwe album ‘One and Only’ (ook nu weer bestaat de titel uit drie woorden en is de eerste letter van het eerste én derde woord dezelfde) klinkt vertrouwd; van Anvil hoef je geen rare zijsprongen te verwachten. Het eerste vrijgegeven nummer ‘Feed your Fantasy’ is een simpele meezinger, vergelijkbaar met ‘Badass Rock and Roll’, zal het live ongetwijfeld goed doen, maar mij iets te eenvoudig van opzet. Het album opent met het titelnummer, dat heeft helaas te maken met hetzelfde euvel. Valse start! Waarom moet dat refrein zo vaak worden herhaald?

Gelukkig staan er ook goede nummers op het album: het snelle ‘Fight for your Rights’, het vlotte en swingende ‘Dead Man Shoes’ en het lekkere heavy ‘Condemned Liberty’. Maar de balans opmakend staan er helaas teveel middelmatige nummers op (Rocking the World, Run Away, One and Only) om tot eenzelfde eindcijfer te komen als het vorige album,