Uit Sandviken, zo’n 200 kilometer noordelijk van Stockholm, is deze band afkomstig en alleen bassist Andres Andersson is mij bekend als voormalig bassist van Mystic Vanguard en engineer, producer van bandjes als Crowpath uit Malmö en het Finse Post Pulse. Vypera startte als Madhouse, een band met een voorliefde voor Amerikaanse heavy muziek en covers uit het midden van de jaren ’80. In 2016 koos de band een nieuwe naam en vanaf 2020 staat de band als een ‘powerhouse’!

Hun komst op het melodieuze label Frontiers was verrassend, maar de band heeft met hun debuutalbum in ieder geval een doorstart veroverd. En ‘doorstart’, dat moeten we letterlijk nemen, want de band raast op volle kracht door ‘Race Of Time ‘. Er wordt super strak gespeeld, ik vind het gitaarwerk van Cederick Forsberg (sologitaar) en ChristofferThelin (slaggitaar) erg sterk, het doet mij een beetje denken aan de gitaristen van Loudness (Akira Tagasaki) en Earthshaker (Shinchiro Ishihara). De vocalen van Andreas Wallström passen bij het geheel: melodieus, eenvoudig en passend bij de knallende riffs en de ritmes van Andersson en zijn drummaatje Johan Pettersson.

Ik ben wel blij met zo’n plaat: De muziek uit mijn jeugd knalt nog even terug en is melodieus en pakkend.