Pitfest, Emmen dag 1, 30 juni 2023
Erik van Dijk | Photography © Eus Straver
Van 30 juni t/m 2 juli staat Pitfest weer gepland op de nieuwe locatie in Emmen. Na drie jaar Erica is het metal, punk en hardcore feest verplaats naar Emmen en we zijn benieuwd naar de locatie. De vrijdag ziet er interessant uit met namen als Disquiet, Hellripper, Dog Eat Dog, Cockney Rejects en Terror.
Allereerst de locatie in Emmen. De bereikbaarheid is in ieder geval goed, het veld ligt naast het FC Emmen stadion en is zelfs vanaf het station met openbaar vervoer te bereiken en dat is een flinke verbetering ten opzicht van de mooie locatie in Erica. Een mooi en groot buiten podium genaamd Ellert Stage biedt plaats aan de grote namen. Brammert Stage is gehuisvest in een grote tent en dan hebben we nog een kleine tent genaamd Punkhol. Het terrein is ruim opgezet met plaatsen om al dan niet overdekt te relaxen.
Om 16:00 is het aan het Utrechtse Disquiet om het spits af te bijten op de Brammert Stage. Deze melodische thrash metal band is ontstaan in 2000 en bracht inmiddels drie volledige albums uit. Het laatste album verscheen in 2022 en luistert naar de naam ‘Instigate to Annihilate’, hierop horen we Disquiet thrash met moderne invloeden. Disquiet speelt een energieke show met strakke nummers als ‘Rise of The Sycophants’ en ‘Instigate To Annihilate’ en wat opvalt zijn de sterke clean vocalen van de energieke frontman Sean Maia en het strakke solowerk van Fabian Verweij. De tent is goed gevuld met piepjong (kinderen van bassist Frank van Boven) en oud. De anticipatie is goed en Disquiet is een band die de laatste jaren flinke stappen maakt, de openingsshow op Pitfest bevestigt dit. Een bijzonder mooie start van een geweldig feest.
Op de Ellert Stage is het tijd voor de Amerikaanse death metal band Incantation. De band rond zanger / gitarist John McEntee is ontstaan in 1989 en bracht inmiddels 13 langspelers uit, een nieuw album is aanstaande,’Unholy Deification’ verschijnt op 25 augustus dit jaar. Met nummers als ‘Carrion Prophecy’ en ‘Deliverance of Horrific Prophecies’ bestaat er geen misverstand over de intenties van Incantation. Oitfest wordt getrakteerd op een portie lompe death metal met zware temporiserende passages en diepe, donkere grunts van “Santa John”. Behalve nummers uit de het verleden is er één nummer van het nog te verschijnen album, te weten ‘Concordat’. Niks nieuws onder de zon, Incantation levert steevast nummers die naadloos op elkaar aansluiten.
Terwijl Incantation door ramt op het hoofdpodium is het Destructo dat chaos brengt in het Punkhol. Deze Amsterdamse black / thrash met band is in 2018 ontstaan uit de asresten van Nuclear Devastation en bracht na een demo in 2021 het geweldige debuutalbum ‘Demonic Possession’ uit. Bassist J.J. Soulcrusher en gitarist G.G. Motörphallus delen de vocalen en brengen heerlijke zwartgallige thrash songs op een hoog tempo. Nummers als ‘I, Witchfukker’ en ‘Lycanthro Kommando’ zijn favoriet en zorgen voor een dampend Punkhol. Zij die vooraan aan het podium staan krijgen een whisky douche, G.G. Motörphallus spuugt na een ferme slok het goedje uit over het publiek en ook dit is passend bij de show van Destructo. Een toffe show en veel lomper dan dit wordt het niet.
Het Amerikaanse Combust is de eerste hardcore band van de dag en mag aantreden op de Brammert Stage. Deze band uit New York is ontstaan in 2017 en bracht in 2022 met ‘Another Life’ het debuut album uit. Het is duidelijk waar Combust de inspiratie vandaan haalt, bands als Killing Time, Raw Deal, Outburst, Breakdown and Cro-Mags komen op in gedachte. Met nummers als ‘Why I Hate’ en ‘The Lines Are Drawn’ krijgen we sterke en groovende songs met een metalriff en voor het podium gaat het voor het eerst flink los. Combust beukt lekker door tot het afsluitende ‘The Knife’ en brengt een toffe show.
Voor meer kabaal moeten we weer naar de Ellert Stage voor het Amerikaanse Unearth. De metalcore band uit Boston, Massachusetts is al sinds 1998 actief en bracht dit jaar met ‘The Wretched; The Ruinous’ het achtste album uit. Met ‘My Will Be Done’ en ‘This Lying World’ krijgen we eerst wat oudere nummers waarna het titelnummer door de boxen knalt. Unearth brengt onder aanvoering van frontman Trevor Phipps een energieke show en met name het nummer ‘Black Hearts Now Reign’ doet beweging brengen in de pit waar een inmense circlepit ontstaat. Unearth brengt een bijzonder vermakelijke show, maar het publiek steelt de show met een geweldige beleving.
Snel naar de Brammert Stage waar het Schotse Hellripper zijn opwachting maakt. Deze black / speed metal band is ontstaan in 2018 en is een eenmansproject van James McBain. De band bracht in februari dit jaar het derde album ‘Warlocks Grim & Withered Hags’ uit en maakte hiermee een grote sprong op metal ladder. Live laat McBain zich bijstaan door een drietal muzikanten en vanaf de opening met ‘The Nuckelavee’ gat het meteen los. Het is een komen en gaan van stagedivers en crowdsurfers tot genoegen van McBain en zijn kompanen. De heren zelf brengen een fantastische show met een overdosis aan energie. Met nummers als ‘Goat Vomit Nightmare’, ‘Total Mayhem’ en ‘All Hail the Goat’ worden we getrakteerd op snelle songs die bruisend en verfrissend klinken. Hellripper is één van de favorieten van de dag.
Op de Ellert Stage is het tijd voor punk. Cockney Rejects is een Engelse band die in 1978 in het East End van Londen werd opgericht door de broers Jeff en Micky Geggus en naamgever is voor het Oi!-muziekgenre. Cockney Rejects bracht door de jaren heen tien albums uit waarvan de laatste, ‘Power Grab’, in 2022 verscheen. De band opent met de nummers ‘Fighting in the Streets’, ‘Paper Tiger’ en ‘We Are the Firm’ en de sfeer zit er meteen goed in. Het publiek doet een dansje of een voorzichtige pogo en geniet van de dat wat Cockney Rejects brengt. De 59-jarige Jeff Geggus a.k.a. Stinky Turner beweegt continu op het podium en is een sterke frontman die al springend en boxend het publiek aan zich weet te binden. Nummers als ‘Headbanger’ en ‘The Rocker’ verhogen de feestvreugde, maar het afsluitende ‘Oi! Oi! Oi!’ blijft voor velen de favoriet.
Met Aborted krijgen we een portie brutal death metal voorgeschoteld. De band uit het Belgische Beveren timmert al sinds 1998 aan de weg en bracht inmiddels elf full-lengths uit. Aborted opent met het titelnummer van het laatste album ‘ManiaCult’ en dendert door met nummers als ‘Cadaverous Banquet’ en ‘Retrogore’. De band speelt strak en oogt als een geoliede machine, waar frontman Sven de Caluwé duidelijk de kar trekt. Wat een brute vocalen brengt deze man welke hij varieert met angstaanjagende pig squeals. Aborted trekt voldoende aandacht, maar het is ook duidelijk dat deze brute muur van geluid niet door iedereen gewaardeerd. Aborted dendert vrolijk door…
Op de Brammert Stage is het weer tijd voor een onvervalst potje hardcore in de vorm van Terror. Deze band uit Los Angeles, Californië is ontstaan in 2002 en bracht een achttal albums uit. ‘Pain Into Power’ is het laatste album en verscheen in 2022, het titelnummer opent tevens de set op Pitfest. Het gaat meteen los in de tent en een flinke pit met stagedivers is een feit. Terror ramt er vol energie op los en laat daarmee zien hoe je hardcore op het podium brengt. Met brute en snelle nummers als ‘Spit My Rage’, ‘Strike You Down’ en ‘Life and Death’ wordt het vuurtje flink opgestookt en gaat het volledig los. “Hardcore Lives”, daar is Terror het levende bewijs van. De band brengt met Hellripper de beste shows van de eerste dag.
Afsluiter op de Ellert Stage is Dog Eat Dog. De band uit Bergen County, New Jersey maakte in 1994 furore met het debut album ‘All Boro Kings’ waar de band een mix bracht van hardcore punk, rap, funk en ska. Anno 2023 teert de band nog steeds op dit succes daar een opvolger van hetzelfde kaliber niet verscheen. Ook vandaag op Pitfest ligt de nadruk weer op het debuutalbum, ‘Who’s the King?’ en ‘Rockey’ klinken aangenaam en worden luidkeels meegebruld maar verder ontbreekt het aan kwaliteit. Een minder aansprekend nieuw nummer passeert de revue, maar het meest schrijnende is wel de uitgemolken hit ‘No Fonts’. Het nummer wordt eerst zo’n 5 minuten gebracht als rap om vervolgens alsnog in zijn geheel gespeeld te worden. Het overgebleven publiek brult luidkeels mee met de refreinen, waar andere de weg naar de bar zoeken of zelfs huiswaarts gaan. We sluiten daarmee de eerste dag af met een teleurstelling en maken ons op voor een nieuwe dag Pitfest.
