En dat is weloverwogen gelukt: Met drie sterke rockers (‘Rise’, ‘#Rebel’ en het Velvet Revolver, Mötley Crue achtige ‘Banshee’) wordt stevig gestart met een hoofdrol voor de gitaren van Bettencourt en de vocale lijnen van Cherone. ‘The Other Side Of The Rainbow’ is een rustige, maar mooie compositie en de ballade ‘Small Town Beautiful’ (over dochters, die het vaderlijk huis verlaten) is fraai, met Beatles-achtige lijnen, maar niet zo aangrijpend als de ‘doorbraakballade’ van weleer. Het pompende ‘The Mask‘ is weer sterk, met referenties aan The Cult en Muse.

Nieuwe industriële heavy geluiden, geprogrammeerde, vette ritmes en keyboards (o.a. door Navene Koperweis en Kevin Antunes) horen we in ‘Thicker Than Blood’ met een smeuïge, grootse solo van Nuno vol effecten. In ‘X-Out’ herhaalt Extreme zo’n aanpak en ook daar zet de gitaar de toon. ‘Save Me‘ is typisch jaren ’80, polyritmisch, veel accent op de vocalen, maar mist de urgentie van een strakke, ijzersterke compositie. Tekstueel is de akoestische ballad ‘Hurricane‘ sterk, maar de muziek valt mij tegen. ‘Beautiful Girls‘ is, op het kusje in de slotnoot na, helaas geen cover van de Van Halen kraker van het legendarische tweede album, maar een akoestische summersong voor bij het haardvuur. De gave afsluiter ‘Here’s To The Losers‘ is een wat kalme rocker, mooi arrangement in de stijl van Queen, het brengt het album weer wat in vorm.

Sterke plaat? Jazeker! Extreme heeft haar referentiepunten behouden: Goede zang (ik denk wel dat Cherone het live wat lastig gaat krijgen met zijn wat hoge uithalen, de laatste keren dat ik de band zag en hoorde liet hij veel hoge vocalen achterwege en was zijn stem snel vermoeid), prachtig gitaarwerk en mooie composities. Er is ook veel afwisseling, de koers is daardoor ook wat losser, wat avontuurlijk. Een plaat voor de metalfans? De rocker, die van variatie houdt, komt zeker aan zijn trekken, ik vind de plaat ook een vibe hebben die aan Van Halen doet denken. Niet alleen vanwege het gitaargeweld, dat hier menig nummer boven het gemiddelde tilt. Maar de afwisseling doet denken aan Van Halen’s ‘Fair Warning‘ en ‘5150’. ‘Six‘ haalt niet de klasse van die platen overigens.

Extreme gaat op toer in augustus. Uitgebreid in de VS, daarna volgen korte tours in Japan en Australië. In november wordt Europa aangedaan en 12 december staat De Melkweg in Amsterdam klaar voor deze band. Ik ben daar zeker bij!