Winger – Seven | CD
Manfred Werger | 7 mei 2023
Frontiers Music is naast het uithangbord voor veel melodieuze rock- en metalacts ook het vehikel achter de nodige revamped hairbands uit het einde van de jaren ’80. Deze bands hebben reünie-gevoelens, kunnen het geld en de optredens niet missen, of komen weer opdraven om eens ouderwets te vlammen. Winger is zo’n band; ‘Seven’ is hun nieuwe plaat na 9 jaar! Veel melodic-rockfans hebben hiernaar uitgekeken.
Tja, Winger, van veel getoupeerd haar en hoge topnoteringen in de VS, naar het absolute dal: weggespeeld door grungebands, uitgekotst door MTV, weggehoond door Metallica en andere bands, het zat deze mannen niet mee. Winger’s actieve periode stopte in 1994. In 2006 was men weer bezig tot 2014. Daarna gingen de muzikanten hun eigen weg: Kip Winger componeerde klassieke stukken, Reb Beach is al een tijd muzikaal leider en sterspeler bij Whitesnake én een veelgevraagde muzikant voor Frontiers projecten. John Roth ging o.m. spelen bij Giant, toetsenist / gitarist Paul Taylor stopte volledig en drummer Rod Morgenstein pakte het spelen met Jazz Is Dead weer op. Winger bleef wel in de belangstelling, de band maakt(e) kwalitatief en vooral muzikaal sterke schijven.
En ’Seven’? Een doorbraakje? Winger is een band, die niet het geplaveide pad bewandelt. Het spelniveau is hoog (de band wordt wel eens vergeleken met de musici van Extreme, die ook met een kraker voor de dag gaan komen), de arrangementen heel uitgekiend en verschillende instrumenten, stemmen én stemmingen krijgen de ruimte. De band is heel wat anders dan de soortgenoten op Frontiers, zoals LA Guns, Great White en Enuff Z’Nuff.
Toch bekruipt mij het gevoel dat er meer had kunnen inzitten voor deze band: hardere tracks, zoals de eerste single ‘Proud Desperado’, het lekker vlotte ‘Stick The Knife In And Twist‘,
de pittige riffs van ‘Resurrect Me’ en de toetapper ‘Tears Of Blood‘, de stamper ‘It’s Okay‘ (met zang van de andere Winger-leden) en de prachtige ballads ‘Broken Glass‘ en ‘It All Comes Back Around’, die de ballad-output van de jaren ’90 ademen, doen het goed, uitgesproken composities, sterke stemmen en geweldige gitaren. Toch zijn er nummers, die te lang zijn, teveel van hetzelfde bieden (‘Do Or Die’, ‘Time Bomb’ en ‘One Light To Burn’). Met wat meer tempo, eenvoud en minder bombast en prog-dingetjes was deze plaat nóg beter geweest.
Na 55 minuten is ‘Seven’ voorbij. Toffe plaat eigenlijk, vrij uniek ook. Deze productie is heel open, Kip Winger deed dit zelf. Samen met Justin Cortelyou (o.m. bekend van het geluid van Alice Cooper) engineerde hij ook de plaat, verder is ‘Seven’ afgewerkt door mastermind Ted Jensen en dat hoor je in de diepte van het spel, de effecten, heel gaaf! Winger toert in de USA en in de UK met bands als Steel Panther, Tom Keifer (Cinderella), Firehouse, John Corabi en Great White. Helaas wordt ons land niet aangedaan, in 2009 was Winger voor het laatst te zien (in Poppodium De Bosuil). Voor de melodieuze rockers en metalheads beslist eens beluisteren (bij een gave barbecue!).
Tracklist
01. Proud Desperado (3:50)
02. Heaven’s Falling (5:15)
03. Tears of Blood (5:04)
04. Resurrect Me (4:11)
05. Voodoo Fire (3:58)
06. Broken Glass (5:32)
07. It’s Okay (4:13)
08. Stick the Knife in and Twist (3:32)
09. One Light to Burn (4:12)
10. Do or Die (3:54)
11. Time Bomb (4:19)
12. It All Comes Back Around (7:28)
Uitgever: Frontiers Music Srl.
Rating: 85/100
Website: Winger
Line up
Kip Winger – Lead vocals, basses, guitars, piano
Reb Beach – Guitars, backing vocals, piano
Rod Morgenstein – Drums, percussion, backing vocals, piano
Paul Taylor – Guitars, keyboards, backing vocals
John Roth – Guitars, bass, keyboards, backing vocals
