Wristmeetrazor – Replica Of A Strange Love | CD
Juliette Ruygrok | 26 juni 2021
Het Amerikaanse gezelschap Wristmeetrazor bestaat sinds 2017. Waar eerst de focus lag op de screamo en ze vooral in die scene een naam wisten op te bouwen, was het is 2019 tijd voor hun eerste album ‘Misery Never Forgets’. De screamo en de chaos overheerste, waardoor het album niet voor iedereen lekker te behappen was. Nu anno 2021 hebben ze hulp van Isaac Hale (Knocked Loose) met de productie van hun tweede album ‘Replica Of A Strange Love’.
Energiek en vol agressie wordt het album afgetrapt met ‘Our Distress Entwined’. De vocalen van Justin Fornof vallen direct op, en niet persé in postieve zin. Het moet je liggen, die screamo invloeden. Gek genoeg is het nummer toch oké en moet erkent worden dat de chaos ten opzichte van het vorige album, plaats heeft gemaakt voor een stukje toffe beukende muziek met sterk drumwerk van Bryan Posser, wat ook zeker bijdraagd aan de goede tempowisselingen.
Er wordt lekker doorgeramd met ‘Last Tango In Paris’. Sterke riffs van Jonah Thorne en Tyler Norris kenmerken dit nummer. Er wordt gespeeld met diverse vocalen, van screaming tot lage grunts en clean vocals en dit geeft het geheel extra kracht. Tot nu toe maakt Wristmeetrazor een goede indruk, en heeft de band duidelijk progressie gemaakt. In ‘Sycophant’ wordt er meer geexperimenteerd, dit zorgt er voor dat het naar het einde wat chaotisch overkomt, en ook de kracht van de vocalen wat afzwakt. Dat is jammer, want het tempo is hoog, de tempowisselingen zijn goed en snel en dit alles wederom door sterk drumwerk.
Vervolgens worden we bloodgesteld aan de alternatieve “kunstzinnige” kant van de band. Je kan ‘Nietzsche Is Dead’ zien als iets briljants, of als 1:26 rammende chaos die je oren doet bloeden. Dit wordt opgevolgd door de gevoelige kant van de band met ‘Love’s Labor’s Lost’ wat gek genoeg een 2:21 durende oase van rust is, de contradictie kan niet groter.
Bij elkaar 3:47 aan schijf verspilling of briljante kunst….de meningen zullen verdeeld zijn. ‘Anemic (The Same Six Words)’ zet de rustige lijn door zo lijkt het. Toch vormt het zich sterk door een goede opbouw waarbij de vocalen wat minder agressief worden ingezet, dit brengt balans. Grappige riffs en een sterke bas kenmerken de opbouw, helaas heeft het wel een plots einde.
Weer even lekker rammen met ‘Eyes Of Sulfide’, het tempo is terug en daarmee ook de agressie. Screamende vocalen worden functioneel ingezet. Wederom indrukwekkende drums en gitaren die bijdragen aan sterke tempowisselingen. ‘99 & 44/100’ is een rare titel, en ook een raar nummer, met een vreemde vibe. “Au mijn oren!” kan je denken bij de intro van ‘A Fractured Dovetail Romance’, maar goed zap nog niet weg, want daarna beukt het lekker door. Meer melodie en de manier waarop de vocalen worden ingezet doet bijna denken aan oude Deftones platen en dat is tof.
Met een duistere intro wordt ‘This Summer’s Sorrow II : Growing Old In The Waitin’ (leuke titel om aan te vragen bij een DJ) ingezet. Het geheel is wat somberder en duidelijk rustiger en dat ligt Wristmeetrazor prima. Het is heel wat anders, maar met een mooi vol geluid echt prima te behappen. Ook de outro van het album ‘All The Way Alive’ is rustig en daarmee worden de stukken chaos en beukende agressie gecompenseerd op het einde.
Duidelijk is in ieder geval dat Wristmeetrazor niet bang is om te experimenteren met stijlen, daarbinnen weten ze ook progressie te maken in hun eigen geluid. Onder begeleiding van Isaac Hale hebben ze de nodige stappen weten te maken en dat is tof!
Tracklist
01. Our Distress Entwined 03:42
02. Last Tango in Paris (FT. Isaac Hale of Knocked Loose) 03:44
03. Sycophant 02:37
04. Nietzsche is Dead 01:23
05. Love’s Labor’s Lost 02:17
06. Anemic (The Same Six Words) 02:50
07. Eyes of Sulfide 03:08
08. Dies Iræ 02:58
09. 99 & 44/100 02:08
10. A Fractured Dovetail Romance 02:58
11. This Summer’s Sorrow II: Growing Old in The Waiting Place 04:06
12. All the Way Alive 02:00
Rating: 60/100
Uitgever: Prosthetic Records
Website: Wristmeetrazor