Waar Witches in de beginperiode meer pure thrash maakten, is het tegenwoordig meer death/thrash die wel vergelijkingen oproept met Holy Moses. Brute vrouwelijke vocalen met een muur van geweld in een vaak razend tempo opgevoerd. Deze nieuwe plaat start dan ook meteen explosief met ‘We are’, een supersnelle “meezinger”. Het navolgende ‘Inside’ is ook al zo’n nekbreker, supersnel drumwerk en furieuze riffs met daarbij de brute zang van Sibylle, maakt het helemaal af en is puur genieten. Met Lienj en Jo heeft Sibylle een sterke line up te pakken, zoals ook te horen is op ‘Damned Skin is Mine’ , hopelijk blijft dit dan ook, want een constante line up is nooit het sterkste punt geweest in de geschiedenis van Witches. Zelfs Sibylle’s broer Alex, bekend van die andere bekende franse thrash band Agressor, heeft ooit deel uit gemaakt van Witches achter de drumkit, naast vele anderen. 

Op ‘Black from Sorrow’ gaat voor het eerst het gas iets terug, een heavy en bruut beukende song die snelle en tragere stukken afwisselt, wat weer voor wat nodige variatie zorgt. ‘Feared and Adored’ thrashed er weer lekker ouderwets op los, net als favoriet ‘Off the Flesh’ met wat meer afwisselende riffs en melodieën, voor zover je daarvan kunt spreken. ‘Let Stones Fall’ heeft ook weer een zeer genietbare riff melodie lijn, met het gas er vol op, dit is topsport! Met het furieuze ‘Last Wishes’ en het razende epos ‘Death in the Middle Ages’ word dit veel te korte, met amper 29 minuten, album afgesloten.