Aan het einde van het onheilspellend gesproken intro ‘Diluvium’ dat de luisteraars en serieuze volgers van “concept” verteld waar deze episode van de trilogie tekstueel naar toe gaat barst de band los om tevens muzikaal aan te geven wat er op dit album te verwachten is. ‘Diluvium’ gaat ongemerkt over in de eerste volwaardige track ‘Age of Ascension’ een heerlijk melodieus maar vooral heavy en up-tempo nummer. De sinds het vorige album aangestelde ritme sectie valt direct op. Drummer Angel Cotte (ex-Demolition Hammer) en de vervanger van Mike Le Pond, bassist Alexander Palma (ex-Lanfear) leggen een lekkere heavy basis neer die het gehele album door dreunt.

In het opvolgende ‘The Tumultous Voyage to Hemmersmoor’ trapt Them wederom het gaspedaal in en schuurt de band behoorlijk tegen thrash metal aan, een flirt die op het vorige album ook wel enigszins hoorbaar was maar die er nu veel dikker bovenop ligt. Gitaristen Markus Johansson en Markus Ullrich (Septagon, ex-Lanfear) soleren en scheuren er lustig op los terwijl het riffwerk ook dik in orde is. Je zou denken dat Them een eigen Denner/Shermann tandem in gelederen heeft. De eerste single van dit album ‘Free’ zette de Them fans van het eerste uur een beetje op het verkeerde been, een nogal power metal achtig nummer met een wel heel vrolijk refreintje. Uiteraard past dit nummer helemaal in het verhaal dat vertelt wordt want het verhaal wordt waar nodig als rode draad vertelt m.b.v. samples maar emoties, gebeurtenissen en gemoedstoestanden worden perfect vastgelegd in de muziek.

‘Fields of Immortality’ en ‘The Thin Veil’ geven de wat blijere delen van het verhaal aan, het gas en ook de agressie worden wat teruggenomen zo is er ook ruimte voor toetsenist Richy Seibel (ex- Lanfear) om wat symfonische tonen ten toon te spreiden. Met het nummer ‘Waken’ wordt de sfeer weer wat grimmiger langzaam gaat de plaat van symfonisch weer terug naar het stevigere werk. Er moet tenslotte een climax plaatsvinden in het verhaal. Met het strakke ‘Hellhounds, The Harbingers of Death’ en de tweede single ‘Battle Blood’ is de band weer lekker aan het thrashen. Voor het theatrale outtro ‘Finis’ geeft Them middels ‘Maestro’s Last Stand’ een samenvatting van het album qua muzikale invulling, blijkbaar is er volgens het verhaal dat vertelt wordt iets te vieren.

Het verhaal van Troy Norr’s alter ego Klaus König (“K.K.”) Fossor komt met dit derde album tot een eind. Maar laten we hopen dat deze trilogie nog een lange staart krijgt want Them is met dit album heerlijk op dreef, een vervolg mag absoluut niet uitblijven. Ook live heeft deze band zowel muzikaal als theatraal veel te bieden. Het zou erg leuk zijn om deze band live te zien op een groter podium om juist de show tot zijn recht te laten komen. In de wetenschap dat Them eens in de twee jaar een album uitbrengt, dat vlak voor Halloween verschijnt, kijk ik al uit naar oktober 2022.