Dat op zich is een knappe prestatie want in 2017 diende zich wel een aantal behoorlijk diepe tegenslagen aan. Op tournee zijn met Soundgarden waar Chris Cornell zichzelf van het leven beroofde terwijl je hem enkele uren daarvoor nog hebt gesproken hakt er al in uiteraard maar als daarna ook nog je producer van het 1e uur Kato Khandwala door een motorongeluk om het leven komt dan heb je het wel even gehad.

Gelukkig heeft de band zich duidelijk herpakt. Dat blijkt al meteen bij het lekker vet openende titelnummer dat wordt ingeleid door de voetstappen van Kato Khandwala. Een fraaier eerbetoon is nauwelijks denkbaar. Het grungy getinte ‘Only Love Can Save Me Now’ waarop de Soundgarden Kim Thayil en Matt Cameron te horen zijn volgt eveneens lekker vlot. Hierna krijgen we meteen nog twee echte pareltjes te horen. Tom Morello (Rage Against The Machine) verzorgt de gitaarpartijen op het fantastische “And So It Went” en vervolgd wordt met het adembenemende ‘25’ dat echt een bijzonder sterke ballad is. Verder treffen we nog lekker stevige stampers als ‘My Bones’, ‘Turning Gold’ en ‘Witches Burn’ en naast het korte niemendalletje ‘Broomsticks’ nog het emotionele ‘Standing At The Wall’. Het afsluitende ‘Harley Darling’ is een leuk country nummer maar voor mij niet bepaald een passend einde. Dat had beter het voorlaatste bluesy eerbetoon aan rocklegendes kunnen zijn in de vorm van ‘Rock And Roll Heaven’.