Swallow the Sun pakt door en gaat verder met waar het mee bezig was. De rauwe kantjes zijn weliswaar grotendeels verdwenen maar muzikaal en zeker ook vocaal wordt er op dit album iets neergezet om kippenvel van te krijgen. Bij titelnummer ‘When a Shadow Is Forced into the Light’ krijgen we Mikko Kotamäki’s grunt nog prominent te horen, maar ook de clean vocals zijn nagenoeg perfect. De opener is muzikaal en vocaal in balans waarbij de ijzige grunts simpelweg ultiem zijn.

De navolgende nummers missen de grunt en doen wellicht denken aan het werk van Tiamat maar zijn er zeker niet minder om. Muzikaal wordt er een perfecte doom sfeer neergezet en ook vocaal draagt Mikko zijn steentje bij met zware donkere vocalen en hoger gezongen passages. De ijzige grunts komen weer terug en hoewel de eerdere nummers simpelweg subliem zijn brengen de zwartgallige vocalen voor mij iets extra’s, gelukkig komen ze in de navolgende nummers frequent terug. Swallow the Sun brengt met ‘When a Shadow Is Forced into the Light’ weer een geweldig album uit. Een album dat, hoewel het jaar nog jong is, op veel jaarlijstje zal verschijnen.