‘Transgressor’ knalt uit de startblokken en na de openingsscream van 15 seconden (Wowza!) is het duidelijk: Een vintage Stryper van formaat. ‘See No Evil, Hear No Evil’ vervolgt met het een DIO-achtige opbouw. Een soortgelijke track is het sterke ‘The Way, The Truth, The Lie’. ’Same Old Story’ is een mid-tempo track met een wat klassiek refrein. ‘Heart and Soul’ doet denken aan de commerciële tracks van weleer, tempowisselingen en een goed refrein. ‘Neo’ refereert aan Michael Sweet’s solo werk en het werk van de ‘Reborn’ plaat, mooie opbouw, prachtige vocalen en een sterke solo van Oz Fox.

Met ‘Out, Up and In’ hebben we een lekkere ouderwetse stamper, die overgaat in het fraaie ‘Rise To The Call‘ met een Mötley Crue-achtige vibe. ‘No Rest For The Wicked’ is een klassieke slow-paced banger, let op de strakke solo. ‘Till Death Do Us Part’ is een slow-shuffle, minder sterk, vocaal is dit weer een treffende Sweet solotrack. De plaat eindigt na 46 minuten in het met snelle gitaarrifjes doorspekte ‘Ashes To Ashes’.

Leuke plaat! Een stuk dikker en sterker dan de voorganger en ook wat meer in een “vintage productie” (van Michael Sweet) gevat. Muzikaal en vocaal gebeurt er veel: Michael Sweet blijft een solide vocalist, ook de backing vocals van bassist Perry Richardson (ex-Firehouse) en Oz Fox zijn helder en stabiel. De gitaren blijven Stryper’s ijzersterke punt en de ritmesectie is stuwend. Beslist het luisteren waard! Stryper heeft de nazomer – en herfsttour bijna volledig uitgesteld, hopelijk krijg ik deze band nog eens live te zien!