Een thema als de heksenjacht leent zich uiteraard uitstekend voor een band die muzikaal dreigende doom brengt en dat lukt dan ook met verve. Na het intro ‘Persecution’ wordt stevig afgetrapt met ‘Hammer Of The Witches’. Een nummer dat alle elementen bevat dat rock/metal zo geliefd maakt. Het is heavy, heeft veel melodie, sterke gitaarlijnen en krachtige vocalen. Het navolgende titelnummer begint al lekker onheilspellend met knetterend vuur van de brandstapel en de bijna gefluisterde zang doet dit gevoel nog sterker aanzwellen. Ondanks het griezelige karakter dat wordt versterkt door de sombere gitaarklanken en de stukken grunts heeft het nummer een erg emotionele lading. Bijzonder knap prijsnummer dat het live zeker goed zal doen mede door de knap uitgesponnen gitaarsolo’s. Met ‘Institoris’ volgt weer zo’n heerlijk metal nummer doorspekt met doomy stukken. Dit nummer had dan ook zo op een Black Sabbath album ten tijde van de Tony Martin periode kunnen staan. Heerlijk melodieuze doom in optima forma.

Met ‘When Spirits Die’ krijgen we een fraaie ballad dat echter meteen gevolgd wordt door wederom een langzame ballad in de vorm van ‘Deliverance’ en dat, ondanks de vocale bijdrage van de huidige Candlemass vocalist Johan Längquist, niet bepaald kan beklijven. Typisch een vorm van teveel van het goede. Hierna dreigt het album echt in te zakken met ‘Age Of The Damned’ dat ook niet kan tippen aan de sterke beginnummers. Gelukkig herpakt de band zich