In de praktijk betekent dit dat drummer Stefan “Husky” Hüskens (o.a. Asphyx) heeft plaats gemaakt voor Toni Merkel, dat gitarist Bernd Kost is vertrokken naar Bonded en is vervangen voor Yorck Segatz en dat gitarist Frank Blackfire, na afwezigheid van 19 jaar, weer is terugkeert op het oude nest. Tom Angelripper en zijn kompanen zijn tevreden over het resultaat en geeft aan dat dit album één van de zwaarste en meest diverse studio-opnames is die Sodom ooit heeft gemaakt uitgebracht.
Na een intro dat niet veel om het lijf heeft trapt Sodom echt af met de eerst verschenen single ‘Sodom & Gomorrah’. Een typische Sodom thrasher, lekker up-tempo en rauw. Met ‘Euthanasia’ wordt het gaspedaal nog verder ingetrapt en wordt duidelijk dat Sodom wederom trouw is gebleven aan de roots. Toni Merkel laat horen geschikt te zijn voor het betere hak -en beukwerk, waar het gitaarspel en de solo wat eenvoudig klinkt. Bij titelnummer ‘Genesis XIX’ gaat het tempo wat omlaag en komen de nuances in de composities beter tot zijn recht, ook de zanglijnen van Angelripper zijn meer divers en doen even denken aan die van Araya.

De diversiteit die Sodom in dit album heeft gebracht doet het goed en dit zonder dat het echt ten koste gaat van het traditionele geluid. Opvallende nummers zijn ‘Nicht mehr mein Land’, welke in de Duitse taal verhaalt over de mistanden in de westerse samenleving of ‘Glock ‘n’ Roll’, met een meer rollende riff en een aardige solo. Nummers als ‘The Harpooneer’, ‘Occult