met alle respect voor de uiterst sympathieke originele drummer Greg Hall (die in 1991 ook al vervangen werd door McClain) is niet te missen, wat een formidabel muzikant!

De thrasher ‘Revolution’ hakt er vervolgens goed in, niet in een moordend “over the top” tempo maar op een dusdanig vlotte manier dat de heerlijke stevige op de hardcore / punk geschoeide riff meteen blijft hangen. De herkenbare positieve doch kritische teksten van Rind, verpakt in een prettig klinkende melodielijn, maken deze song echt af. Het afsluitende ‘Something to Believe’ doet qua opbouw, structuur en melodielijnen erg denken aan ‘Free’ van het ‘Indepedent’ album uit 1993.

Al dan niet bewuste referenties aan eerder werk zijn trouwens geen uitzondering op dit album. Zo hoort de oplettende luisteraar muzikale knipogen naar o.a. ‘One Nation’ (‘Manifest Reality’), ‘Crimes Against Humanity’ (‘Salvation’) en ‘I Don’t Know’ (‘Divide & Conquer’). Geen spectaculair vuurwerk dus als afsluiter maar een gedegen, enigszins rustige song dat bewijst dat Sacred Reich deze plaat niet alleen heeft gemaakt om goedkoop aan te haken bij de terugkerende interesse in de thrash metal uit ‘hun’ tijd.

Met acht nummers in slechts een half uurtje tijd zou je denken dat het geheel een beetje aan de korte kant is. Maar Sacred Reich levert na al die jaren een dusdanig kwaliteitsalbum af, dat ook nog eens “van top tot teen” een echt Sacred Reich album is, het is hen vergeven, zeker als je bedenkt dat dit het album is dat nooit zou verschijnen.