Zoals gezegd ligt de nadruk op de doom in de doom/death combo. Deze band is dus geen tweede Asphyx of Autopsy. Langzame tempo’s is wat hier de klok slaat. Intro ‘Remnants of the Old’ laat dat al horen. Hoe verder in het nummer hoe langzamer alles wordt. Titelnummer ‘Into Desolate Realms’ heeft dan weer de soort drive die mij ook uiteindelijk fan maakte van de vorige plaat. Een soort rommelend voortstuwen van een berg die langzaam over je heen walst. Denk Grave Miasma op de langzame momenten. ‘The Opening of Dead Gates’ bevat ook zulke momenten en doet heel veel denken aan de vorige plaat. Rollende momenten afgewisseld met meer slepende stukken en meer nadruk op de spookachtige riffjes die de band weet te produceren.

Als een nummer echter weinig van die meer rockende, stuwende momenten bevat, duurt het met een gemiddeld nummer van rond de zes minuten nogal lang. Daar hebben meerdere nummers op deze plaat last van. Verder staan er prima nummers op de plaat, met een extra vermelding voor ‘Wolves of Nocturnal Light’ waarin zelfs wat up-tempo drumwerk te vinden is. Dit is echter een bonustrack van de gelijknamige EP die in mijn versie aan de plaat is toegevoegd en ook op de cd te vinden zal zijn (niet op vinyl). Grote manco van de plaat: hij duurt 70 minuten en dat is iets teveel van het goede. Als je het laatstgenoemde nummer en de 2 nummers daaromheen weglaat nog steeds een goede 50+ minuten. Bij sommige nummers