Revel in Flesh opent met het titelnummer en dat is een nummer dat er meteen lekker in knalt. Een groovend ritme, fijne tempowisselingen met melodisch gitaarspel en wisselende vocalen van bruut naar krijsend. Ook ‘My Trial’ is zo’n fijn nummer met een rollend ritme waarbij je de vergelijking met Entombed niet kan laten. Goed, het is duidelijk waar Revel in Flesh de inspiratie vandaan haalt maar belangrijker is dat de band dit gewoon goed doet. Pakkende nummers die gewoon lekker weg luisteren en geen moment vervelen, ook al blinkt het niet uit in originaliteit.

Revel in Flesh brengt een fijn album met lekkere songs, het album kent hier en daar een uitschieter zoals de nummers ‘Deathblow’ of ‘Pervitin Speed Kill’. Naar het einde van het album begint het dan toch wat inspiratieloos te worden. ‘Skull Sacrifice’ en met name ‘The Nightbreed’ zijn wat trage songs en klinken wat eentonig. Het album wordt afgesloten met de Motörhead cover ‘Rock Out’ en zo eindigt de plaat toch nog met een “Feel good” momentje.