De eerste minuut wordt eigenlijk te snel afgekapt door de inzet van clean vocals. Hier wordt een risico genomen, maar gelukkig zwakt het geheel niet te veel af. De wisselingen tussen hardere stukken die echt tof zijn en de stukken met de nadruk op clean vocals zorgen ervoor dat er veel gebeurt en daarmee weten ze de aandacht te houden. Het valt op z’n plek en daarmee is ‘Emerald Skies’ misschien wel het sterkste nummer van het album.

Helaas wordt deze lijn niet doorgezet. ‘With Love’ heeft een rare vibe waarin het nummer zich transformeert van een ballad tot een wazig dansnummer met moeilijke ritmes. ‘Cycles’ begint veelbelovend maar ook hier rommelige overgangen die naar het refrein leiden, de inbreng van drum ’n bass-achtige beats maakt het geheel niet beter. In ‘Surrender’ is het soms of je naar zes nummers in één luistert. Het heeft zware grunts, clean vocals, melodie, hard rammen, moeilijke ritmes. Het is prog, metalcore, hardcore, techno en drum ’n bass is één, en dat werkt niet samen.

Met een lange intro (en dat mag ook wel, want het liedje duurt 8:36) gaat ‘Resolve’ van start. Het ramt plots open met veel blasten, iets wat drummer Nathan Mariat kennelijk ook even ten gehore wil brengen. Tot 4 minuten voelt het gewoon als een lekker hard nummer. Dat had mooi geweest, maar dan helaas de keuze om door te rammen naar een rustige break, met wat vreemd solo werk alsof er ook nog wat Pink Floyd achtige invloeden aan het geheel toegevoegd moeten worden. ‘Forever’ is de afsluiter van het geheel. Wat blijkt? Dit nummer is ook één geheel. Het komt niet echt los, maar het rockt aardig en weet nog wat eenheid te brengen met een aardige opbouw.

Resolve heeft als band zeker potentie, maar na een zoektocht van 5 jaar naar je eigen geluid (en dat is het wel) ligt nu de uitdaging op het vinden van eenheid. Niet alles wat je kan hoeft in één liedje of op één album. Sommigen zullen het lekker divers, vernieuwend en afwisselend vinden en dat kan, maar subtielere overgangen en soms gewoon wat minder kan ook prettig zijn. Voor nu is ‘Between Me And The Machine’ een aardig debuut maar met zeker nog wat verbeterpunten.