Metal Experience

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

Phil Campell And The Bastard Sons – We’re The Bastards | CD

Juliette Ruygrok | 1 december 2020

Tijd voor wat familie aangelegenheden heeft iedereen wel zo anno 2020. Zo ook Phil Campell. In 2018 bracht hij met zijn bastard sons hun debuut ‘The Age Of Absurity’ uit. (wat nu overigens ook een prima titel had kunnen zijn). 2019 was het tijd voor wat solo werk met ‘Old Lions Still Roar’, wat door de vele samenwerkingen werkelijk een fantastisch album bleek. Maar goed, Phil zit niet stil. De gaande pandemie is natuurlijk een prima periode voor wat studiotijd. Dus Phil is terug met zijn zoons Todd (gitaar), Dane (drums) en Tyla (bas), en Neil Starr op de vocalen. ‘We’re The Bastards’ is het tweede album van The Bastard Sons, tijd om de volume knoppen eens flink open te draaien voor wat lekkere, rauwe rock.

‘We’re The Bastards’ blijkt een echte tradiotionele openingsplaat voor het gelijknamige album. Het is tekstueel iets simpel, maar dit album wordt dan ook voornamelijk niet lullen maar rocken, hetgeen wat we ook kunnen verwachten bij een naam als Phil Campell. In ‘Son Of A Gun’ treedt Tyla meer op de voorgrond. De intro wordt al gekenmerkt door een zware bas, ook later in het nummer is het de bas die ons brengt naar de gladde gitaarsolo die uitaard niet mag ontbreken. Met een lekker tempo en tof gitaarspel blijkt dit een tof nummer.

Bij ‘Born To Roam’ wordt de akoestische gitaar ingezet om het geheel in te leiden. De overgang naar het rockende elektrisch gedeelte is prima verwerkt binnen het geheel. Daarna is het gewoon weer lekker doorpakken met uiteraard heerlijk gitaarspel. Voor de afwisseling gaat het tempo maar eens omhoog in ‘Animals’. Dit doet oude tijden herleven, en we kunnen even terugdenken aan de Mötorhead jaren van Phil Campell. Dit brengt het energie level van het album naar een ander niveau, en dat is fijn.

Om nog maar iets heel anders te brengen is ‘Desert Song’ juist het tegenovergestelde. Het tempo ligt beduidend lager. De mondharmonica wordt ingebracht voor de woestijn achtige western vibe. Zo komt de muzikale diversiteit van The Bastard Sons nog maar eens naar voren. ‘Keep Your Jacket On’ is dan weer echt een weerspiegeling van het geluid wat we kennen van . 

Phil Campell And The Bastard Sons. Het is een energiek rocknummer, waarbij sterk gitaarspel de sfeer bepaalt. Toch is het lekker om nog nog zo’n Mötorhead achtige knaller te horen. ‘Hate Machine’ is precies dat! Dit is zo’n nummer wat het goed gaat doen bij iedere live showVervolgens iets heel anders en verassends is ‘Destroyed’. Het energie level kan kennelijk nog meer omhoog, en met punk invloeden en een dikke “Fuck You!” is het tijd om de volume knop nog even verder open te draaien. Net nu het album zijn top in de energie heeft bereikt, wordt er gekozen voor een rockballad om mee af te sluiten, en dat is best dapper. Maar goed een echte ballad stond er eigenlijk nog niet op dus waarom ook niet. ‘Waves’ begint rusig en dat viel ook wel te verwachten gezien de titel. Met een vleugje akoestische gitaar in het geheel verwerkt, en een gevoelige gitaarsolo is de opbouw voor de rockballad compleet, en wordt het album mooi afgesloten. 

Wat echt opvalt aan Phil Campell And The Bastard Sons is dat het muzikaal een afspiegeling is van alle bandleden. Er had gemakkelijk doorgepakt kunnen worden op de invloeden van Mötorhead, en daar had prima succes uit voort gekomen, maar dat doet de band juist niet. Ze hebben een echte eigen sound met prima rocknummers, die muzikaal ijzersterk in elkaar zitten. Daarnaast durven ze uitstapjes te maken naar andere stijlen, wat de nodige variatie brengt. ‘We’re The Bastards’ is een prima album, een aanrader voor de echte rocker.

Tracklist

1. We’re The Bastards
2. Son Of A Gun
3. Promises Are Poison
4. Born To Roam
5. Animals
6. Bite My Tongue
7. Desert Song
8. Keep Your Jacket On
9. Lie To Me
10. Riding Straight To Hell
11. Hate Machine
12. Destroyed
13. Waves

Rating: 80/100

Uitgever: Nuclear Blast Records