Peter Wilson – Freedom’s Door | CD
Manfred Werger | 20 maart 2024
Peter Wilson? Ik denk dat deze artiest bij velen van ons onbekend is. Met ‘Freedom’s Door’ heeft de New Yorker zijn eerste soloplaat gemaakt. Mét behoorlijke bekenden in de hand -en spandiensten hiervoor. Het maakte me nieuwsgierig, toen ik de review versie van onze hoofdredacteur Erik binnenkreeg. Lees mee(r)!
Peter Wilson is een muzikant van het vrij stevige Four Trips Ahead. Zijn solospot is een muzikale wens en gedreven door zijn persoonlijke gebeurtenissen én zijn kijk op actuele zaken en misstanden in de wereld, ontstond de kans dit alles om te zetten in songs met power. Peter verloor beide ouders in de muzikale groei én werd vader van een zoontje. Ook in zijn vaderland rommelt het al een tijdje op diverse fronten.
Wilson heeft wel een puike vriendenkring! Met Nic Chinboukas (Trans Siberian Orchestra) op de productiestoel, Nick Cipriano (Twisted Sister, Dream Theater) als mixer en Roger Lian (Pantera, Slayer, Muse en Rush) aan de engineertafel kan er niet zoveel fout gaan. En dan hebben we het nog niet eens over de smaakvolle albumcover, dit artwork komt van Thomas Ewerhard, vaste artiest van de covers van o.m. Avantasia, Jon Oliva en Legions Of The Damned.
Maar het komt natuurlijk aan op de muziek. In november van het vorige jaar werd ‘Release ‘ als single gepresenteerd in een video van Wayne Joiner (hij filmde ook voor Ayreon en Dream Theater). Het uit Hagen, Duitsland, afkomstige label Dr. Music bracht daarna nog twee singles uit, de titelsong en het gave ‘Sunshine’.
Voor de liefhebbers van moderne rock heeft de Jamaicaan het nodige te bieden. ’Release’ kent een Aerosmith riffje dat lekker doordendert. ‘Mountain’ is de beste track van het album, met een loodzware, pakkende gitaarlijn en ook ‘Now There Is Nothing’ heeft een fijne Black Sabbath ondertoon. ‘Move Closer’ houdt de lijn vast met zijn puike rollende drums en ook ‘Touch’, een song over hebzucht en wanhoop, heeft een vette ondertoon. Wilson flirt ook met heavy pop en grunge. In het mooie ‘Simple Man’ herken je Pearl Jam, in ‘Dicks and Swakstikas’ Coheed and Cambria en in ‘Mirror’, over de isolatie van jezelf en ‘Broken’, met mooie complexe drumpatronen, zitten wat invloeden van Anberlin. De plaat eindigt met een “major opus”, want de titelsong is een fraaie, epische afsluiter.
Eindoordeel? Dit is een puike schijf, Peter Wilson maakt gave, avontuurlijke, moderne rocksongs met sterke thema’s en muzikale hints van vele rockbands uit ons geliefde genre. Toch zijn de raakvlakken met de lezers en luisteraars van Metal Experience mogelijk niet zo groot. Luistertip voor de zeer ruimdenkende rockers!
Tracklist
01. Release
02. Mountain
03. Broken
04. Sunshine
05. Now There’s Nothing
06. Move Closer
07. Mirror
08. Simple Man
09. Touch
10. Dicks + Swastikas
11. Security
12. Freedom’s Door
Uitgever: Dr. Rock Records
Rating: 80/100
Website: Peter Wilson
Line up
Peter Wilson – vocals
Phil Ortiz, Glenn Sherman – guitars
Harold Skeetes – bass
Nic Cipriano, Ken Candelas – drums