Ondanks dat die drums enorm dof klinken, wordt eigenlijk het hele geluid om zeep geholpen door de galmende snare waarin alles verzuipt. Het valt namelijk pas op dat het de snare is als er tijdens het eerste nummer ‘The Wilderness of Cursed Souls’ een pauze valt in het snare-gebruik waardoor je pas goed merkt hoe brak de productie eigenlijk is. Hierdoor valt wederom niet meteen op dat de muziek best goed in elkaar zit. De rest van het album is het meer mid-tempo wat de klok slaat, maar niettemin blijft de productie het zorgenkindje. Er valt dan ook niet echt met plezier te luisteren naar dit album. Helemaal omdat je, als je even door de brij heen komt, je zeker de potentie wel kan horen. Het komt er alleen met deze productie en galm totaal niet uit. Zonde.