Opeth uit Stockholm is opgericht in 1990 door David Isberg, wie al snel geen deel meer uitmaakte van de band. Akerfeldt is er pas later bijgekomen, maar is als hoofdcomponist leider van de de band geworden. Diverse mijlpalen zijn bereikt met albums als ‘Blackwater Park’, ‘Ghost Reveries’ en het begin van de muzikale omkeer, het geniale ‘Watershed’, welke een perfecte balans vormde tussen harde passages en prog/jazz, en een afname van grunts, waarbij de cleane vocalen een steeds belangrijkere rol gingen spelen. Vier albums verder is daar deze gloednieuwe plaat en laat vooral duidelijk zijn dat dit het beste is sinds ‘Watershed’!

Om te beginnen is ‘In Cauda Venenum’ er in het Zweeds, maar ook in het Engels. Opeth is geen Opeth als het niet verrast. De eerder uitgebrachte single ‘Heart in Hand’ klinkt nog het meest vertrouwd naar de Opeth sound. Vooral Akerfeldt heeft de drift om met zijn cleane vocalen te experimenteren, dit in positieve zin en ‘Universal Truth’ en ‘The Garroter’ worden hierdoor bijvoorbeeld gedragen. Zoals altijd zijn de gitaarpartijen om te smullen en heeft Fredrik Akeson (ex-Arch Enemy) in bijvoorbeeld ‘Dignity’ een paar fenomenale gitaarsolo’s ingespeeld. Opeth staat vooral ook bekend vanwege de indrukwekkende drums. Martin Axenrot (Bloodbath) heeft zich in de loop der jaren van death metal houthakker naar een veelzijdige progdrummer opgewerkt. In ‘Charlatan’ eisen hij en keyboardspeler Joakim Svalberg de hoofdrol. Hoogtepunt is wat mij betreft het ingetogen ‘Lovelorn Crime’. Het bevat niet de