Olhava bestaat uit twee leden, multi-instrumentalist Andrey Novozhilov en drummer Tirmur Yusupov. Beide heren hebben ook andere projecten op hun naam staan zoals Tima, Somn en Cliff Ruin.

Zoals gebruikelijk in post black metal wordt er totaal geen rekening gehouden met de pop-song structuur of de lengte (radio edit) van nummers. De nummer van Olhava zijn bijna standaard heel erg lang. Alleen op het eerste album staan wat korte drone nummers maar de rest van de albums staat gevuld met lange nummers. Het is wel lekker dat de songs dan ook kunnen boeien, en dus niet gaan vervelen, en dat weten deze heren altijd weer voor elkaar te krijgen. Er zit enorm veel sfeer en diepgang in de nummers van Olhava, en dat is op het nieuwe album niet anders.

Met ‘The Queen of Fields’ begint Olhava furieus, een blastbeat, ijzige vocalen en scheurende instrumenten vliegen om de oren. De storm gaat pas na zes minuten liggen en dan ontaard het nummer is een geweldig black metal epos. Het is wat mij betreft meteen het sterkste nummer van de plaat. ‘Adrift’ is van een totaal andere orde. Het is meer een soort ambient, zen, mindfulness, CD van de Tuinen muziek. Het staat totaal haaks op het eerder gebrachte nummer, maar het geeft een prettig soort dynamiek.