‘The Answer’ voelt wat braaf aan. Gelukkig wordt dit opgevolgd door ‘Terrorist’ wat meer energiek is. Met freacky vocalen en een stevig tempo wordt een toffe agressieve vibe neergezet. Sterke riffs dragen de clean vocals. Het nummer is net als ‘The Answer’ iets eenzijdiger en dat lijkt te werken in de overgangen.

‘Lost Cause’ is eerder uitgebracht als single. Het is de afsluiter van het album en daarmee de gelegenheid om nog één keer alles eruit te persen. Het gevolg een druk nummer. Het begint met een grappige intro, vol melodie. De opbouw met de nadruk op clean vocals is prima. Het refrein is vol, met nadruk op hoge en midde tonen, hierdoor vallen er ook elementen weg in het drukke geluid. Halverwege wordt het plost een stuk harder, met veel agressie in de gekozen riffs en de vocalen. Het effect op de vocalen tijdens ‘System Fail’ had niet gehoeven, dat horen we zo ook wel! Dan ook nog een gitaarsolo, en een rustige outro.

Misschien was het mixen van stijlen in het verleden, de specialiteit. Zelfs kenmerkend voor Novelist FR, maar zoals afsluiter ‘Lost Cause’ bevestigd, hoeft het niet altijd. Less is More. Nu staan er op het album ook een aantal momenten die wel heel “Less” zijn, zoals: ‘Mae’, ‘Colas’ ‘Eerre’, ‘Rest’ en ‘Bias’ wat mooie melodieuze stukjes zijn, maar niet meer dan albumvullers. Om dit nou al als tweede nummer te doen…. Had dan nog een extra nummer geschreven.
Is ‘Déja Vu’ dan binnen het genre wel geslaagd? Het is een gedegen metalcore album. Er wordt nog gezocht om de bekende melodie van Novelist FR terug te laten komen in de nummers zonder afbraak te doen aan het geheel, zo lijkt het althans. Kortom een redelijke poging maar nog niet op het niveau van wat we mogen verwachten.