Novelists FR - C’est La Vie | CD
Juliette Ruygrok | 24 januari 2020
Tijd voor wat familie aangelegenheden heeft iedereen wel zo anno 2020. Zo ook Phil Campell. In 2018 bracht hij met zijn bastard sons hun debuut ‘The Age Of Absurity’ uit. (wat nu overigens ook een prima titel had kunnen zijn). 2019 was het tijd voor wat solo werk met ‘Old Lions Still Roar’, wat door de vele samenwerkingen werkelijk een fantastisch album bleek. Maar goed, Phil zit niet stil. De gaande pandemie is natuurlijk een prima periode voor wat studiotijd. Dus Phil is terug met zijn zoons Todd (gitaar), Dane (drums) en Tyla (bas), en Neil Starr op de vocalen. ‘We’re The Bastards’ is het tweede album van The Bastard Sons, tijd om de volume knoppen eens flink open te draaien voor wat lekkere, rauwe rock.
Door sommige wordt Novelists FR ook wel de beste modern metal band van Frankrijk genoemd. De meningen zullen daarover verschillen. Het is maar net waar je muzikale voorkeur ligt. Heb je de voorkeur voor het wat hardere werk dan zal deze mening jou niet toebedeeld zijn. Met opener ‘Somebody Else’ lijkt Novelist FR ook nog niet echt een keuze gemaakt te hebben. Willen we nou hard of melodieus en gevoelig? Het nummer lijkt door de vele tempowisselingen in ieder geval beide kanten op te gaan. De hardere stukken en de mean vocals van Matteo Gelsomino maken in ieder geval indruk. Het geheel blijft wat onsamenhangend en daarmee kunnen we de titel beste modern metal band van Frankrijk eigenlijk meteen over boord gooien, maar wie weet wat het album nog meer brengt.
Met ‘Deep Blue’ wordt een meer technische noot ingezet. Het is energiek en er wordt gespeeld met de vocalen. Ondanks de meer technische inzet met name op de gekozen riffs, lijkt het nummer meer een geheel te vormen. De overgangen zijn wat minder ingrijpend en dat ligt wat prettiger in het gehoor. De hardere kant van de band wordt belicht in ‘Modern Slave’. Tof drumwerk van Amael Durand en beukende gitaren van Florestan Durand trekken direct de aandacht. Moeilijke riffs maken het geheel interessant. De nadruk lijkt meer op de mean vocals te liggen en dat is wel eens lekker. Toch worden ook de clean vocals ingebracht, en is er zelfs sprake van een rustige break. Deze elementen zorgen er gelukkig niet voor dat het nummer
zijn kracht verliest en dat is knap gedaan.Tijd voor de gevoelige snaar met ‘C’est La Vie’. Het is een rustig rocknummer, zonder mean vocals en rammende gitaren. Het is mooi en subtiel en belicht weer een hele andere kant van de band.
‘Head Rush’ is al uitgebracht en kwam tegelijk met de aankondiging van het nieuwe album. Het nummer kent een energieke opening naast overgangen die leiden naar rustige stukken met mooie melodieën. Het is wederom een mix van stijlen, echter werkt het deze keer niet storend maar juist opbouwend. Dit laatste is vooral te danken aan ijzersterk drumwerk en gitaarspel. Het is de logische keuze voor een album aankondiging omdat ‘Head Rush’ de grote diversiteit van Novelists FR prima belicht. De kracht zit hem toch wel in het laatste deel van het album. ‘Kings Of Ignorance’ is toch wel de harde beuker van deze plaat. De mooie aparte intro sleept je mee naar rammende drums, beukende riffs. Het is een ware explosie van energie en agressie. Het heeft helaas een plots einde, en had nog wel even door mogen gaan. ‘Kings Of Ignorance’ heeft alles waar je op hoopt bij een band als Novelists FR. ‘Rain’ heeft een rustige intro en het voelt toch even raar aan na ‘Kings Of Ignorance’. Toch gebeurt er muzikaal iets fantastisch. Technische riffs trekken het geheel open en het doet een beetje denken aan bands als Vola en Jolly. De nadruk ligt meer op het cleane en technische aspect van de band en met een vleugje mean erdoor is dat een prettige keuze. Afsluiter ‘Human Condition’ opent weer een stuk harder met de nadruk op mean vocals. Ook hier wordt gekozen om de diverse kanten van de band te belichten en zijn er overgangen naar clean en melodie. Door wederom ijzersterk drumwerk en gitaarspel staat dit nummer als een huis.
De laatste drie nummer van het album zijn in ieder geval ijzersterk en Novelists FR hadden dit meer mogen doen, of een langer album mogen maken om mee te dingen om de titel “beste modern metal band van Frankrijk”. Nu missen ze net die overtuiging. Toch is ‘C’est La Vie’ een indrukwekkend album wat de vele muzikale aspecten van de band goed weet te belichten. Het is er zo één die je meerdere keren moet beluisteren om niets te missen, er gebeurt een hoop en soms net iets te veel maar ach c’est la vie.
Tracklist
01. Somebody Else
02. Deep Blue
03. Lilly
04. Modern Slave
05. C’est La Vie
06. Head Rush
07. Kings Of Ignorance
08. Rain
09. Human Condition
Rating: 70/100
Uitgever: Arising Empire
Website: Novelists FR