Gezellig voor de sfeer is het daarop volgende ‘Tell It Like It Is’. De rauwe rock intro brengt deenergie terug. Het heeft een toegankelijke sfeer door het klappen in handen. Niet heel belangrijk, want die gitaar, die gitaar is zo fijn! Typisch en kenmerkend Amerikaanse rock is ‘Moonshot’, met een hoog western gehalte. Het nummer kent een rustige vibe, met een lekkere opbouw. Sterk gitaarspel zorgt voor een fijne verhalende lijn. ‘Wanderlust Begins’ is zeer sterk in de sfeer. Het is een zacht braaf liedje. Maar je ziet de berglandschappen en de ondergaande zon zo voor je. Het is de muzikale omschrijving van het woord “wanderlust”.

Dat Myles een uitmuntende zanger is, weet iedereen. Hij durft ook te spelen met zijn vocalen en dat hoor je terug in ‘Sifting Through The Fire’. Toch blijft hij constant en dat is knap. Verder is het gewoon een lekker rocknummer, met fijne energie. De afsluiter ‘Worried Mind’ kent heel veel blues invloeden, en doet denken aan een progband met een andere gigant op de vocalen. Ooit bracht Journey ons ‘Lovin Touchin Squeezin’, en nu brengt Myles ons ‘Worried Mind’. De zanglijn is tof! Met uithalen zoals alleen Myles dat kan, en gitaarsolo’s om van te smullen, wordt hier even een zeer krachtig nummer neergezet om een prima album mee af te sluiten.

Met ‘The Ides Of March’ brengt Myles Kennedy ons een zeer krachtig en muzikaal fijn album. Het is een mix van verschillende stijlen. Het is een mix van ervaringen die hem als muzikant vormen. Het is één van de sterkste rock albums in lange tijd. Het is een absolute aanvulling voor je platenkast!