Mosh-Pit Justice thrash metal van de oude school met eigenzinnige eigen elementen. Op het album krijgt de band ondersteuning van gastmuzikanten, zo horen we gitarist Glen Alvelais (o.a. ex- Forbidden/Testament) en Emil Markov (ex- Jeff Scott Soto Band) voorbij komen. Muzikaal hoor je bands als Overkill terug, en daarnaast zijn er behalve de basis thrash elementen van power metal terug te horen. Georgy Peichev heeft een prettige, soms wat rauwe stem en weet flinke uithalen te produceren. Het album opent met het nummer ‘Bound To Decay’ stevig en gevarieerd. Nummers als ‘Feed Me To The Flames’ en ‘God Wills It’, waarbij bij laatst genoemd nummer Glen Alvelais de lead gitaar pakt, klinken tot de verbeelding. Lekkere up-tempo thrash nummers die de gouden thrash jaren doen herleven.

Mosh-Pit Justice weet met het vervolg te overtuigen. Gevarieerde nummers als ‘The Serpent’s Call’, waarbij vooral het gitaarwerk positief naar voren komt, brengen een wat meer power metal in de sound geven het geheel net wat extra’s. De lekkere snelle songs als ‘In The Final Of Days’ die volgen zijn sterk en ook de vocalen van “Peich”, die je doen denken aan Bobby “Blitz” Ellsworth, zijn krachtig. Mosh-Pit Justice brengt met ‘Fighting The Poison’ een heerlijk thrash metal album dat je terug brengt in de glorie jaren van het genre. Eigenzinnig, eigentijds, maar met een serieuze knipoog naar de eind jaren ’80 en begin jaren ’90.