Openingsnummer ‘The Blood Waltz’ trekt direct de aandacht met een circus achtige intro. Het is lekker hysterisch en theatraal. De vocalen van Harley Vendetta zijn op zijn minst bijzonder te noemen, maar ook zeer divers. Muzikaal is het geluid zo vol, dat je eigenlijk direct vergeet dat dit een debuutalbum is. Het refrein lijkt wat simpel, maar het totaal zit dusdanig tof in elkaar dat je dit snel vergeet. ‘You And I’ begint ook weer op een vreemde manier, maar beukt er vervolgens lekker in. Het is een stuk harder, maar toch ook freaky. De lijpe intro’s lijken te stoppen met ‘Tell Me How’. De muzikale balans is in dit nummer wat sterker, en de vocalen van Harley Vendetta komen hier prima in naar voren. Ook de gitaarriffs van mede oprichter Alex Nina zijn vol energie.

Dat intro’s een ding is op dit album mag wel duidelijk zijn. ‘My Ghost’ brengt het theater terug, en is ook de absolute aandacht trekker van dit album. Het nummer kenmerkt zich door zeer toffe overgangen en een mix van theater en metal die vergelijkbaar is met een band als Avatar. Echt een heel tof nummer. Niet zo sterk is ‘Legion’. Dit is duidelijk een zware harde rammer. De chaos overheerst alleen iets te veel, waardoor de contradictie met het refrein echt enorm is. Toch laat het zien dat Mister Misery werkelijk alle kanten op kan, en dat ieder nummer je kan verassen.