De band trok de aandacht omdat zij met haar sound de hoogtijdagen van de thrash weer deed opleven. De jonge honden (rond hun twintiger jaren ten tijde van het debuutalbum) waren overduidelijk beïnvloed door Metallica en Slayer en dan vooral de debuutalbums ‘Kill ‘m All’ en ‘Show no Mercy’. Kijk en luister bijvoorbeeld maar eens naar de videoclip van het nummer ‘One by one’ op YouTube en je voelt het enthousiasme door je scherm heen spatten.

Het album kreeg een mooie release bij het grote Nuclear Blast maar verrassend genoeg werd het daarna stil rondom de band en leek het dan ook bij een mooi debuut te blijven toen de band er in 2012 mee stopte. Maar de band heeft in 2020 een herstart gemaakt en brengt op 2 september zowaar een 6-track EP uit bestaande uit 3 eigen nummers en 3 covers.

De band bestaat nog steeds uit zanger/gitarist Dan Westmore, gitarist Jeff Pots en bassist Ben Mottsman. Op de drums heeft wel een wisseling van de wacht plaatsgevonden en daar speelt niemand minder dan Carlos Cruz (ook actief als drummer bij Warbringer).

De EP opent met het het nummer ‘Life as Usual’; een lekker speed metal nummer met flinke New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM) invloeden. De wat kale en vlakke productie geeft het album een jaren ’80 gevoel. Het tweede nummer ‘Crusader’ heeft wat meer tempo en op basis van de melodieën in dit nummer zou zo maar sprake kunnen zijn van een nummer