De kenner kan wel afleiden dat we hier met een stukje black metal te maken hebben. Ondergetekende kan dat onderschrijven, er wordt lekker doorgeramd in de 4 nummers die we voorgeschoteld krijgen. Denk hierbij aan oude Dissection en Watain qua sfeer. Malakhim doet het wel zonder de melodieuze delen van de twee. Na de eerste twee nummers komt de boel wat meer tot rust en ‘He who devours’ beweegt zich ook wat vaker op midtempo voort. Hier blijkt dat deze Zweden uit het Vasterbotten ook interessante nummers kunnen schrijven, wat zeker een pluspunt is. Ook afsluiter ‘Sworn to Satan`s Fire’ heeft die lekkere Zweedse black metal sfeer, waarbij er op het einde zo`n lekker sferisch Watain-stuk volgt. Deze EP is een prima opvolger van hun demo, weet zich gesteund door een degelijke productie en ik ben dan ook benieuwd naar een volledig album.