Het concert ter ere van het vijftigjarig bestaan van de debuutplaat van Skynyrd, is een van de laatste concerten met een fitte Gary Rossington én een band die sterk ingespeeld is. Ricky Medlocke kennen we van Blackfoot, maar hij was ooit drummer in het prille begin van de band, en vlamt als vanouds. Op het podium krijgt hij mede de hulp van gitarist Damon Johnson van Brother Cane, post-Lynott Thin Lizzy en Black Star Riders en van Michael Cartellone, de voormalige drummer van Damn Yankees en artiesten als John Fogerty. En natuurlijk verschijnen diverse bekende gasten uit het genre op het podium: John Osborne, Marcus King, Brent Smith van Shinedown, Southern hip-hopper Jerry Roll en ’38 Special zanger Donnie Van Zant, broer van Ronnie en Johnny.

In de prachtige historische concertzaal in Nashville legde de band de nadruk op het klassieke materiaal en die liedjes worden krachtig de ruimte in geslingerd. De mix en mastering zijn vol, druk en strak, maar het komt de broeierige sfeer ten goede. Luister eens naar de power van ‘That Smell’, ‘Gimme Three Steps’ en ‘Down South Jukin’. Mede door de gasten worden enkele klassiekers opgefrist. ‘Simple Man’ stond al een tijdje als toegift op de ‘Shinedown’ setlijstjes en hun zanger Brent Smith geeft de classic nu een lekker zetje mee. Bij ‘Working For The MCA’ doet John Osborne hetzelfde en blues’ hot shot Marcus King zet een prachtige ‘Saturday Night Special’ weg. Gaaf vind ik ook de inzet van “brother” Donnie. Samen met zijn broer Johnny maakt hij onlangs een ware reli-rockplaat, maar ook met het nostalgische ‘Red, White And Blue’ komt hij mooi voor de dag. Door de inzet van meerdere gitaren worden sommige songs eveneens met wat meer accenten weggezet: ‘Cry For The Bad Man’, een lied over Alan Walden, Skynyrd’s eerste vriend en manager, die door de leden werd weggestemd en plaats maakte voor de legendarische Peter Rudge (manager van Hendrix, The Who, The Stones tot Duran Duran en Madness) vind ik mooi en ook ‘Call Me The Breeze’ heeft een drukke, ‘urban vibe’. Jerry Roll maakt van het slepende ‘Tuesday’s Gone‘ een vette meezinger, mooi gedaan. Met de ultieme classics ‘Sweet Home Alalbama’ en het anthem ‘Freebird’ sluit Lynyrd Skynyrd deze legendarische show af.

Wat een toffe plaat! De CD + DVD package is natuurlijk nog gaver met prachtige beelden en een korte, fraaie documentaire. Heerlijk luisteren naar deze brok nostalgie met de nodige klasse!