Echt rap kwam deze opvolger van ‘Demonization’ niet helaas. Ik had zelf deze plaat helemaal gemist, dus het voelde voor mijzelf nog langer. Echter hebben de heren wel een klein excuus, aangezien het de bekende namen zijn: Shane Embury (o.a. Napalm Death), Kevin Sharp en Anton Reisenegger (o.a. Brujeria). Op ‘The Dregs of Hades’ krijgen zij gezelschap van de nieuwe drummer: Adam Jarvia (o.a. Misery Index) en keer ook Tmas “Tompa” Lindberg (o.a. At the Gates) terug na een paar platen afwezigheid. Vooral de 2 nieuwe aanwinsten tillen deze plaat naar een grotere hoogte. Het drumwerk van Jarvis is zoals we kennen, namelijk van hoog niveau en prima headbangbaar door de lekkere afwisselende ritmes. Tompa brengt meer afwisseling als tweede zanger, waardoor je effectief gezien het beste krijgt van 2 werelden. Mijn eerdere commentaar bij deze band was wel dat het allemaal net wat te veel van hetzelfde was, maar die tijd is nu voorbij.

Wat kun je verder verwachten? Een prima grindcore plaat. De mannen laten zien dat ze al jaren meedraaien in de top van het genre en dat resulteert in een afwisselendere plaat dan eerdere werkjes. Het is duidelijk dat de band zich op zijn gemak voelt bij de gekozen weg en heeft deze nog iets verder uitgediept. De riffs zijn ook een wat bredere bloemlezing uit 35 jaar grind. Op het titelnummer hoor je duidelijk de oude Napalm Death invloeden, wat een mooie toevoeging is. Deze sfeer duikt wel vaker weer op: Luister maar naar ‘Reign on in Hell’,