Landfall komt uit Curitiba, een miljoenenstad in het zuidoosten van Brazilië. De band komt voort uit Wild Child, een bekend bandje in deze streek. Gui Oliver, de sterke Eric Martin-achtige zanger van Auras, voegde zich bij de band in 2017.’The Turning Point’, het eerste album van de band, oogstte veel lof! In de Corona periode besteedden de bandleden ook aandacht aan andere bandjes, zo is de gitarist Marcelo Gelbcke ook te horen bij Icons of Sin en zanger Gui richtte Mayank op.

‘Elevate’, het tweede album van de band, is lekker vol en natuurlijk geproduceerd. De mix is wat agressief, er is veel ruimte voor het prima gitaarwerk van Marcelo Gelbcke, maar let ook op de expressieve bas van Thiago Forbeci, een vette Billy Sheehan ondertoon siert zijn inbreng. Natuurlijk is de vocale input vooraan in de mix, traditioneel bij elk (Frontiers) melodic rock album. ‘Elevate’ klinkt behoorlijk krachtiger dan het AOR gerichte debuut. Landfall ligt in de koers van nineties acts als Mr. Big, late Dokken, Extreme en van bands als One Desire, Eclipse, Degreed en Bloody Heels.

‘Never Surrender’ opent flitsend, met name het harde en puike gitaarwerk is een ear-catcher. ‘Two Strangers’ is wat gewoontjes, maar het blijft een fijne, vlotter tapper in de lijn van de Fergie Frederiksen albums.’Waterfall’ is rustiger en maakt ruimte voor het hoge stembereik van de zanger. ‘Rescue Me‘ is weer wat moderner, met ijzersterk drumwerk van Felipe Souzza dat aan Pat Torpey (Mr.Big) doet denken.